هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا گفت، دولت آتی بایدن باید به سرعت به احیای خطوط ارتباطی با چین بپردازد که در سالهای حضور ترامپ فرسوده شده است، در غیر اینصورت خطر وقوع بحرانی وجود دارد که میتواند به درگیری نظامی برسد.
هشدار کیسینجر به بایدن
27 آبان 1399 ساعت 11:58
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا گفت، دولت آتی بایدن باید به سرعت به احیای خطوط ارتباطی با چین بپردازد که در سالهای حضور ترامپ فرسوده شده است، در غیر اینصورت خطر وقوع بحرانی وجود دارد که میتواند به درگیری نظامی برسد.
هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا گفت، دولت آتی بایدن باید به سرعت به احیای خطوط ارتباطی با چین بپردازد که در سالهای حضور ترامپ فرسوده شده است، در غیر اینصورت خطر وقوع بحرانی وجود دارد که میتواند به درگیری نظامی برسد.
به گزارش ایسنا، هنری کیسینجر در جریان گفتوگو با بلومبرگ گفت: چنانچه تعدادی مبنا برای عمل سازنده وجود نداشته باشد، جهان به سمت وقوع فاجعهای حرکت میکند که قابل مقایسه با جنگ جهانی اول است. فناوریهای نظامی موجود میتوانند بحرانی را به وجود آورند که کنترل آن به مراتب سختتر از بحرانهای دورههای پیش باشد.
کیسینجر ۹۷ ساله گفت: آمریکا و چین اکنون به سرعت به سمت رویارویی حرکت میکنند و آنها در حال پیشبرد دیپلماسی خودشان در مسیر رویارویی هستند. خطر اینجاست که ممکن است بحرانهایی به وقوع بپیوندد که فراتر از لفاظی و در واقع درگیری نظامی واقعی باشند.
این دیپلمات آمریکایی که در ۱۹۷۲ تدارکات سفر ریچارد نیکسون، رئیس جمهوری وقت آمریکا به چین را فراهم کرد، امیدوار است که تهدید مشترک پاندمی کرونا گشایشی برای گفتوگوهای سیاسی میان این دو کشور در زمانی باشد که بایدن در ۲۰ ژانویه روی کار میآید.
کیسینجر گفت: اگر شما میتوانید به کووید به عنوان یک هشدار نگاه کنید، به این معنا که در عمل هر کشور عمدتاً به طور مستقل با آن برخورد میکند، اما راهحل طولانی مدت آن باید براساس برخی از مبانی جهانی باشد. باید همانند یک درس با آن برخورد شود.
این وزیر خارجه پیشین آمریکا افزود: متد رویارویی و مقابلهای ترامپ در مذاکره بیش از آن چیزی است که شما بتوانید به صورت نامحدود اعمال کنید. در اوایل دوره ترامپ، برای او مهم بود که بر نگرانیهای عمیق آمریکاییها در مورد تحول اقتصاد جهانی که متعادل نیست، تأکید کند. فکر میکنم آن تاکید مهمی بود اما از آن به بعد، من یک رویکرد متفاوتتر را ترجیح میدادم.
به گفته کیسینجر، فرسایش سریع روابط در سال جاری بدین معناست که چین و آمریکا به آستانه یک جنگ سرد نزدیک میشوند. او گفت: طرفین باید توافق کنند که هر درگیری دیگری که دارند، یک درگیری نظامی را احیا نخواهند کرد. برای تحقق آن، آمریکا و چین باید به صورت مشترک یک سیستم نهادی را از طریق رهبرانی ایجاد کنند که رئیس جمهوری ما به آنها اعتماد دارد و برخی رهبران چینی که رئیس جمهور شی جینپینگ به آنها اعتماد دارد، تا آنها در تماس با هم به نمایندگی از این دو رئیس جمهور باقی بمانند.
او افزود: روابط با چین ممکن است دستور کار سیاست خارجی دولت جو بایدن را پر کند. از او انتظار میرود تا راههایی برای کاهش تنشها در حوزههایی نظیر فناوری ۵جی، توسعهطلبی چین در دریای چین جنوبی و زوال خودمختاری هنگکنگ پیدا کند.
کیسینجر گفت: البته اختلافاتی درباره مساله حقوق بشر وجود دارد. این اهمیت دارد که هر طرف حساسیتهای طرف دیگر را درک کند، نه لزوما برای حل این مشکل بلکه برای رساندن آن به نقطهای که پیشرفت بیشتر را ممکن سازد. ایالات متحده و چین هرگز با کشورهایی به بزرگی تقریباً برابر با کشور دیگر روبرو نشدهاند. این اولین تجربه است و ما باید از تبدیل شدن آن به درگیری جلوگیری کنیم و با امید آن را به نوعی همکاری سازنده تبدیل کنیم.
این دیپلمات آمریکایی کهنهکار با اشاره به برخی از پیشنهادهای بایدن برای کنترل چین، در پاسخ به ایدهای درباره ائتلافسازی دموکراسیها برای غلبه بر پکن جانب احتیاط را رعایت کرد.
او افزود: فکر میکنم دموکراسیها باید هر کجا که عقاید آنها اجازه میدهد یا آن را دیکته میکند، همکاری کنند. به اعتقاد من یک ائتلاف علیه یک کشور خاص خردمندانه نیست اما یک ائتلاف برای جلوگیری از خطرات ضرورت دارد، البته وقتی ایجاب کند. رهبران این دو کشور باید این مساله را به رسمیت بشناسند که آنها نگاههای کاملا متفاوتی به مسائل مشابه دارند و آن رویکرد آنها برای گفتوگو را تحت تاثیر قرار میدهد.
هنری کیسینجر گفت: آمریکاییها سابقه موفقیتهای نسبتا بیوقفه داشتهاند. چینیها سابقهای طولانی در بحرانهای تکراری داشتهاند. آمریکا این شانس را داشته که از خطرات فوری در امان باشد. چینیها معمولاً توسط کشورهایی احاطه شدهاند که بر روی وحدت خود طراحی داشتهاند. اروپا به طور فزایندهای خود را درگیر جنگ بین ایالات متحده و اوراسیا پیدا خواهد کرد. اروپا در کل دوره پس از جنگ جهانی دوم لنگر سیاست خارجی آمریکا بوده است. اکنون سوال آنها این است که آیا آنها در تکامل روابط با سایر نقاط جهان، سعی میکنند نقشی کاملاً خودمختار داشته باشند یا خیر.
کد مطلب: 139938