نتایج و انتقالاتی که در فوتبال رقم میخورد، حاصل چیزی بیش از تاکتیکهای سرمربیان و آمادگی بازیکنان و تصمیمات مدیریتی است و مهمترین رکن زندگی هر شخص یعنی خانواده هم اثراتش را بر فوتبال گذاشته است یا به فوتبال گره خورده است و این درس اخلاقی را میدهد که تنها به چیزی که میبینیم اکتفا نکنیم و بیشتر تحقیق کنیم.
نتایج و انتقالاتی که در فوتبال رقم میخورد، حاصل چیزی بیش از تاکتیکهای سرمربیان و آمادگی بازیکنان و تصمیمات مدیریتی است و مهمترین رکن زندگی هر شخص یعنی خانواده هم اثراتش را بر فوتبال گذاشته است یا به فوتبال گره خورده است و این درس اخلاقی را میدهد که تنها به چیزی که میبینیم اکتفا نکنیم و بیشتر تحقیق کنیم.
خانواده مالدینی، نماد موفقیت بدون تاثیر نام خانوادگی است. چزاره مالدینی بزرگ، در تیم آث میلان و تیم ملی ایتالیا روزهای خوشی را پشت سر گذاشته بود و پسرش، پائولو مالدینی افسانهای نیز راه پدر را رفت و حتی از او بزرگتر هم شد، نقطه اوج این موفقیت خانوادگی؛ سرمربیگری مالدینی پدر در تیم ملی ایتالیا و کاپیتانی مالدینی پسر در آن تیم بود. پائولو مالدینی ۲۵ سال پیراهن میلان را پوشید و رکورد بیشترین حضور در یک تیم را به نام خود ثبت کرد و ۵ لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد و به گمان برخیها بهترین مدافع تاریخ است. پسران مالدینی، کریستین و دنیل هم فوتبالیست هستند و دنیل عضو تیم میلان است تا بار دیگر یک مالدینی، پیراهن سیاه و سرخ میلان را بپوشد.
کاسپر اشمایکل هم راه پدر افسانهای خود، پیتر اشمایکل را رفته است و در پست دروازهبانی فعالیت میکند و با تیم لستر سیتی در سال ۲۰۱۵ توانست قهرمان لیگ جزیره شود و در جامجهانی ۲۰۱۸ هم تا مرحله یک چهارم نهایی با تیم ملی دانمارک بالا آمد. اشمایکل پدر، سالها در منچستریونایتد و منچسترسیتی حضور داشت و با منچستریونایتد همه عنوانها را کسب کرد و در سال ۱۹۹۲ هم با تیمملی دانمارک فاتح جام ملتهای اروپا شد.
خاویر هرناندز ملقب به چیچاریتو، مهاجم تیمملی مکزیک نیز از خانوادهای فوتبالی است و پدر و پدربزرگش، فوتبالیستهای حرفهای بودند و در جامجهانی حضور داشتند تا اینگونه خانواده هرناندز، خانوادهای خاص در تاریخ فوتبال باشد.
کریس جونیور، بزرگترین فرزند رونالدو نیز در آکادمی یوونتوس بازی میکند و آماری مشابه و در جهاتی بهتر از پدرش دارد تا جهان فوتبال در انتظار یک رونالدو دیگر هم باشد. در کشور خودمان نیز مثالهای بسیاری وجود دارد مانند آتیلا حجازی، فرزند مرحوم ناصر حجازی که در تیم استقلال بازی میکرد و برادران محمدی که در دورههایی هر دو در تیمملی بازی میکردند.
خانواده در جهات دیگر هم نقش دارد. لوییز فن خال معتقد است: فوتبالیستهایی که فرزند شیرخواره دارند؛ نمیتوانند در تمرینات موفق باشند، زیرا وقتی در نیمههای شب مجبور به بیدار شدن و درست کردن شیر هستند فرصت استراحت کافی ندارند. کلینت دمپسی، مهاجم سابق باشگاههای فولام و تاتنهام؛ گفته است که دلیل ترک نکردن فولام با وجود پیشنهادهای متعدد از تیمهایی نظیر منچستریونایتد، علاقه بیش از حد کودکانش به شهر لندن و دوستانشان بوده است و به همین دلیل، این تیم را ترک نکرد.
در امور اداری هم موارد جالبی به چشم میخورد: آدرین ربیوت هافبک فرانسوی، زمانی که در تیم پاریسن ژرمن بازی میکرد، مادرش را که مدیر برنامههایش بود به دلیل شکست در انتقال آدرین به بارسلونا، اخراج کرد. مائورو ایکاردی مهاجم آرژانتینی نیز همسرش، وندا نارا ایکاردی، مدیر برنامههایش است و توانست از اینتر او را به پاریسن ژرمن منتقل کند.
اما نقاط منفی نیز وجود دارد: جان تری مدافع و کاپیتان سابق چلسی و تیمملی انگلیس، به دلیل خیانت به همسرش، کاپیتانی انگلیس را از دست داد و دیگر کسی او را به عنوان یک الگوی اخلاقی انتخاب نکرد. رایان گیگز افسانهای نیز بیرون از زمین فوتبال، آن آدم متعهد درون زمین نبود، و با افراد مختلف به همسرش خیانت کرد.
در جامجهانی ۲۰۰۶ آلمان، همسران بازیکنان تیمملی انگلیس نیز به همراه اعضای تیم، راهی کمپ تمرینی انگلیس شدند اما حواشی بسیاری درست کردند و یکی از علل نتایج ضعیف انگلیس بودند.
موارد ذکر شده و بسیاری موارد دیگر؛ نشان دهنده اهمیت اخلاق و خانواده است که بعضیها را به عرش میبرد و بعضیها را به نابودی میکشاند و بر این نکته تایید میکند که هیچ چیزی با ارزشتر و مهمتر از خانواده نیست زیرا در تمامی جهات زندگی تاثیر میگذارد.
گزارش: سید مهدی داودی