محمود فرشچیان خطاب به مسئولان میراث فرهنگی کشور گفت: «به هیج عنوان اجازه ندهید که با بلندمرتبه‌سازی و (ساخت) ساختمان‌های بی‌رویه در اطراف چهارباغ یا در راسته زاینده‌رود زیانِ غیرقابل جبرانی به اصالت شهر اصفهان وارد آید.»

محمود فرشچیان خطاب به مسئولان میراث فرهنگی کشور گفت: «به هیج عنوان اجازه ندهید که با بلندمرتبه‌سازی و (ساخت) ساختمان‌های بی‌رویه در اطراف چهارباغ یا در راسته زاینده‌رود زیانِ غیرقابل جبرانی به اصالت شهر اصفهان وارد آید.»
به گزارش ایسنا، به دنبال با اجرایی شدنِ ساختِ هتلی با ارتفاع ۲۲ متر در حریم محور فرهنگی تاریخی چهارباغ عباسی، فعالان میراث فرهنگی نامه‌های مختلفی را به متولیان میراث فرهنگی کشور نوشته و نسبت به وضعیت آینده این محور فرهنگی تاریخی در نصف‌جهان هشدار دادند و درخواست کردند تا دست‌کم این طرح در شورایعالی معماری و شهرسازی رد شود.
محمودفرشچیان، نقاش و نگارگر سرشناس زاده اصفهان، نیز علاوه بر امضای این درخواست، در نامه‌ای که با دست‌خطِ خود منتشر کرده، نوشته است: «امید است اولیاء محترم و مخصوصا مسئولین وطن‌دوست و علاقه‌مند به شهر زیبای اصفهان اقدام یا مجوزی صادر نفرمایند و به هیج عنوان اجازه ندهند که با بلندمرتبه‌سازی و (ساخت) ساختمان‌های بی‌رویه در اطراف چهارباغ یا در راسته زاینده‌رود، زیانِ غیرقابل جبرانی به اصالت شهر اصفهان وارد آید. اینجانب به نوبه خود به اعتراضیه‌ای که در این خصوص تقدیم شده موافقم. محمود فرشچیان»

همچنین در بخش‌هایی از نامه جمعی یادشده که فرشچیان نیز آن را امضا کرده خطاب به رییس، دبیر و اعضای شورای عالی معماری و شهرسازی کشور و همچنین دادستان کل کشور، وزیر میراث فرهنگی و اعضای مجلس شورای اسلامی تاکید شده است: «هنوز سوگواری به‌خاطر تخریب لایه‌ها و خاطرات تاریخی چهارباغ تمام نشده، هنوز زخم‌های کاری بر پیکر محلات تاریخی نقش‌جهان و دردشت و جوباره و جلفا وارد می‌شود و همچنان قلعه کوهستانی شاهدژ زیر فشار تاسیسات تله‌کابین مانده و پهنه تاریخی- طبیعی ناژوان زیر بار ساخت و ساز لجام‌گسیخته از بین می‌رود که اخیرا با مجوز وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، سازه‌ای به بلندای حدود ۲۰ متر در حریم چهارباغ عباسی نیز به ستیز با منظر و ماهیت کهن اصفهان قد برافراشته است (حد مجاز ارتفاع ۸ متر در حریم تاریخی اصفهان به انضمام نقشه مربوط، در دهه ۷۰ تدوین و اعلام شده و لازم‌الاجراست).
اهمیت توسعه پایدار و کارآفرینی در صنعت گردشگری بر کسی پوشیده نیست و هیچ منافاتی با مصالح ملی ندارد، لیکن نابودی دارایی‌های فرهنگی به بهانه توسعه و سرمایه‌گذاری و هتل سازی بدون مبنای خردمندانه و قانون‌مدارانه، بسان قربانی شدن گنجینه‌های ماندگار به پای سوداگری و تنگ‌نظری زودگذر خواهد بود، که نمونه‌هایش، برج بی‌قواره جهان‌نما و پاساژ بی‌هویت شرقی چهارباغ به عنوان دو طرح شکست‌خورده و عبرت‌آموزند؛ اما در عین حال یک کاروانسرای نیمه‌مخروبه در نزدیکی همین چهارباغ، با تدبیر و دلسوزی احیا شد و امروز یکی از مشهورترین و مجلل‌ترین هتل‌های قدیمی جهان است.
اکنون که برخی مسئولان استان، دلسوزی و اهتمام نسبت به حفظ حریم تاریخی را ندارند و پرونده این بلندمرتبه‌سازی به شورایعالی معماری و شهرسازی کشور رسیده است، امضاکنندگان این نامه درخواست دارند تا شورایعالی همسو با قانون‌شکنی و اصفهان‌ستیزی نباشد و سرپوش‌گذار ناکارآمدی و اشتباه برخی تصمیم‌گیران نشود و مصالح اصفهان و ایران و نظر کارشناسان و دلسوزان را مبنای تصمیم خود قرار دهد.
بی‌شک این میزان بارگذاری در جوار آن معبر کم‌عرض (کوچه ارفعی)، کل منطقه را با خطر تراکم‌فروشی و بلندمرتبه‌سازی‌های  بعدی و پایمال کردن هر چه بیشتر «حق بر شهر» مواجه می‌کند و مسئولیت تصمیم نهایی، بر عهده تمام اعضا و کارشناسان ارجمند آن شورا و مسئولین قوه قضاییه و نمایندگان مردم در مجلس خواهد بود.»
از سوی دیگر همه مشکلات اصفهان امروزی فقط این بلندمرتبه‌سازی‌ها برای ساخت هتل در محور فرهنگی تاریخی چهارباغ عباسی نیست، بلکه گذرآقا نورالله نجفی هم راه مسیرِ دیگری از تخریب‌هاست که از دل بافت تاریخی اصهفان بیرون می‌آید که سرانجام با پیگیری‌های مستمر پویش «نه به گذر آقا نجفی» هر چند بخش زیادی از خانه‌های تاریخی در این مسیر تخریب شدند، اما در نهایت دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی یک هفته قبل با ارسال نامه‌ای به استاندار اصفهان از مخالفت این شورا با هر نوع تخریب و تملک بنا برای احداث گذر موسوم به آقا نوراله نجفی در اصفهان خبر داد و در بند نخست آن تاکید کرد: « نظر به مخدوش شدن یکپارچگی و انسجام بافت فرهنگی تاریخی شهر اصفهان، بی‌توجهی به اثر جهانی میدان نقش‌جهان، عدم لزوم ایجاد پیاده‌راه با توجه به فاصله اندک با پیاده‌راه پیرامون میدان نقش‌جهان، اثرات تخریب بناها و رهاسازی فضاهای به وجود آمده بر کیفیت خدمات و زندگی ساکنین و نارضایتی ایشان، با هرگونه تخریب و تملک بنا به منظور احداث یا امتداد گذر موجود مخالفت شد.»