از زمان آغاز جنگ قره باغ (آرتساخ) میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان، موضوع حضور مزدوران خارجی در این جنگ مطرح شده است.

از زمان آغاز جنگ قره باغ (آرتساخ) میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان، موضوع حضور مزدوران خارجی در این جنگ مطرح شده است.
به گزارش عصرایران، دولت ارمنستان و برخی منابع دیگر، بارها گفته اند دولت ترکیه، شماری از افراد سوری را به عنوان مزدور برای جنگ در جبهه جمهوری آذربایجان منتقل کرده اند اما ترکیه و باکو این اتهامات را رد کرده اند.
"دیده بان حقوق بشر سوریه" سازمان وابسته به مخالفان بشار اسد مستقر در بریتانیا یکی از سازمان هایی غیردولتی است که در این باره اطلاعاتی را منتشر کرده است.
بی بی سی عربی هم توانسته با یکی از نیروهایی که به عنوان مزدور از سوریه به جمهوری آذربایجان منتقل شده مصاحبه کند. این گزارش تایید کننده وجود مزدوران در جنگ آذربایجان و ارمنستان است.
"نمی دانستم که ما برای جنگ می رویم" این آغاز سخنان "عبدالله (اسم مستعار) یکی از شهروندان سوری است که برای جنگ به جمهوری آذربایجان منتقل شده است.
او که در مناطق خارج از کنترل دولت بشار اسد در شمال سوریه زندگی می کند می گوید که مدتی قبل به آنها کار نگهبانی از تاسیسات نظامی در جمهوری آذربایجان با حقوق 2 هزار دلار پیشنهاد شد و او پذیرفته بود.
وی در مصاحبه با خبرنگار بی بی سی عربی از طریق پیام رسان های موبایلی می گوید: نمی دانستم ما را برای جنگیدن می برند.
او در یکی از مراکز نظامی ارتش آذربایجان حضور داشت. این مرکز در نزدیکی مرز جمهوری آذربایجان و ارمنستان قرار داشت. عبدالله می گوید نظارت شدیدی بر نیروهای حاضر در این مرکز وجود دارد.

بی بی سی عربی نوشته است: عبدالله یکی از صدها شهروندان غیرنظامی اهل سوریه است که آموزشی برای جنگ ندیده اند. سن آنها بین 17 تا 30 سال است. آنها چهارشنبه گذشته به جمهوری آذربایجان منتقل شدند.

دولت ارمنستان، جمهوری آذربایجان را به استقرار 4 هزار جنگجوی سوریه در آذربایجان متهم کرده اما مقامات آذری این ادعا را رد می کنند.

"رامی عبدالرحمن" مدیر دیده بان حقوق بشر سوریه می گوید که گروه هایی از ارتش ملی سوریه ( از گروه های نظامی مخالف در سوریه) از جمله سلطان مراد و سلیمان شاه (تشکیل شده از ترکمن های سوری) به دستور ترکیه، نیروهایی را برای جنگ به جمهوری آذربایجان اعزام کرده اند.
 
برخی دیگر از نیروهای سوری از شهرهای حمص و غوطه سوریه نیز با این اقدام مخالفت کرده و دلیل آورده اند که این جنگ میان آذری های شیعه و مسیحیان ارمنی است.
عبدالله درباره چگونگی انتقال به جمهوری آذربایجان می گوید: به ما پیشنهاد کار نگهبانی از مراکز مرزی با حقوق 2هزار دلار در ماه دادند. آن زمان، جنگ نبود. از شمال سوریه به روستای "حور کلس" ترکیه منتقل شدیم. در آنجا همه وسایل ما را گرفتند حتی لباس ها تا هویت ما مشخص نشود.
عبدالله می گوید که پس از آن توانست گوشی موبایلش را برای تماس با خانواده کوچکش پس بگیرد اما او نمی داند دوباره آنها را خواهد دید یا نه.
وی افزود: بعد از آن به فرودگاه غازی عنتاب در جنوب ترکیه منتقل شدیم و در گام بعدی با پرواز به فرودگاه استانبول و از آنجا به وسیله هواپیمای شرکت هوایی آذربایجان به این کشور رفتیم. ما در یک منطقه نظامی در مرز آذربایجان و ارمنستان مستقر شدیم اما آن زمان جنگی در کار نبود و هیچ آموزشی هم ندیده بودیم.
این برای نخستین باری نیست که سوری ها برای جنگ به جایی خارج از کشورشان منتقل می شوند. سازمان ملل متحد قبل از این در گزارشی از سفر شماری از سوری ها از شمال سوریه به ترکیه و سپس به غرب لیبی برای جنگ در کنار نیروهای دولت وفاق (دولت غرب لیبی) علیه نیروهای دولت شرق (به رهبری ژنرال خلیفه حفتر) خبر داد.
وقتی روز یکشنبه رسید آرزوی عبدالله درباره حقوق 2 هزار دلاری و بهبود وضعیت زندگی اش نابود شد. خبرهای آغاز جنگ میان آذربایجان و ارمنستان منتشر شد.

او گفت: لباس نظامی جمهوری آذریجان پوشیده بودیم و سلاح کلاشینکوف داشتیم. اکثر سوری هایی که به اینجا آمده اند شهروندان غیرنظامی فقیری هستند که تلاش می کنند پولی کسب کنند. آنها نظامی نیستند.

عبدالله ادامه داد: خودرو متوقف شد و ما ناگهان در خط مقدم بودیم. حتی جای دشمن را نمی دانستیم. وقتی حملات هوایی آغاز شد و ما را هدف قرار دادند برخی جوانان از ترس گریه کردند و خواستار بازگشت به محل اقامت خود شدند. یک گلوله راکت در نزدیکی ما اصابت کرد؛ 4 سوری کشته و 3 سوری دیگر زخمی شدند.

الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان قبل از این گفته بود که ترکیه در این جنگ، طرف نیست بلکه تنها حمایت معنوی دارد.
عبدالله گفته است که در محل استقرار خود جنازه 10 سوری را دیده است و 70 نفر دیگر نیز زخمی شده اند اما تحت درمان مناسبی قرار ندارند.

منابع محلی در شمال سوریه نیز به بی بی سی عربی گفته اند که شماری از خانواده ها در این منطقه، خبر مرگ فرزندان خود را دریافت کرده اند.
آنها درخواست کرده اند دوباره به سوریه برگردند اما به آنها گفته شد یا باید در اینجا بمانند و بجنگند یا به زندان خواهند افتاد.
هم اکنون ارتش های جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه قره باغ/ آرتساخ در جنگ شدیدی قرار دارند.
منطقه قره باغ / آرتساخ تا قبل از فروپاشی شوروی بخش خودمختار جمهوری آذربایجان بود. با فروپاشی شوروی، منطقه قره باغ / آرتساخ که دارای اکثریت ارمنی مسیحی است خواهان استقلال یا پیوستن به ارمنستان شد. با اعلام استقلال منطقه قره باغ و ورود ارتش ارمنستان به این منطقه، جنگ میان جمهوری آذربایجان و ارمستان آغاز شد.
قره باغ (در زبان آذری) یا آرتساخ (در زبان ارمنی) هم اکنون به عنوان یک کشور دارای رئیس جمهور، دولت و پارلمان است اما هیچ کشوری حتی ارمنستان استقلال آن را به رسمیت نشناخته است.
هم اکنون علاوه بر قره باغ، ارتش ارمنستان کنترل بخش های دیگری از خاک آذربایجان را در دست داد. 
جمهوری آذربایجان می گوید ارمنستان خاک این کشور را اشغال کرده و به دنبال پایان دادن به این "اشغال"  است.
جنگ قره باغ در دهه 90 میلادی و به دنبال فروپاشی شوروی آغاز و منجر به 30 هزار کشته شد اما با امضای توافقنامه آتش متوقف شد ولی پایان نپذیرفت و هر از چند گاهی جنگ میان دو کشور از سرگرفته می شود.