به تازگی محققان منابع طبیعی در شهرها و جنگل‌های شمالی کشور شاهد رویش یک گونه گیاهی مهاجم شدند که اندام‌های هرس شده آن در صورتی که در طبیعت رها شود، در حضور رطوبت مجددا رشد می‌کند؛ به همین جهت این محققان نسبت به رویش بی رویه این گیاه در مناطق حاشیه رودخانه‌ها و جنگل‌ها هشدار دادند.

به تازگی محققان منابع طبیعی در شهرها و جنگل‌های شمالی کشور شاهد رویش یک گونه گیاهی مهاجم شدند که اندام‌های هرس شده آن در صورتی که در طبیعت رها شود، در حضور رطوبت مجددا رشد می‌کند؛ به همین جهت این محققان نسبت به رویش بی رویه این گیاه در مناطق حاشیه رودخانه‌ها و جنگل‌ها هشدار دادند.
دکتر حامد یوسف زاده، استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن هشدار به مشاهده گونه گیاه زینتی مهاجم در شهرهای شمالی کشور، گفت: این گونه گیاهی بوته‌ای است که جزء گیاهان رونده به شمار می‌رود و از طریق خزیدن و توسعه اندام زمینی به سرعت یک منطقه خالی را پر می‌کند.

وی نام این گونه گیاهی مهاجم در منطقه لاهیجان را "نفت بو" به دلیل دارا بودن بوی نفت و در منطقه تالش به عنوان گل شربت دانست و اظهار کرد: در اطراف این گیاه مورچه‌های زیادی زیست می‌کنند.
یوسف زاده گیاه "نفت بو" را گیاه نورپسند دانست و ادامه داد: این گیاه هر چند نورپسند است، ولی شرایط نیمه سایه را نیز تحمل می‌کند، ضمن آنکه خاک‌های شنی و لومی را ترجیح می‌دهد.
به گفته این محقق حوزه منابع طبیعی، این گونه تمایل به حضور در مکان‌های مرطوب با زهکشی خوب را دارد.

استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس خاطر نشان کرد: حداکثر ارتفاعی که این گیاه دارد ۱.۵ تا ۲ متر و حداکثر فضایی که یک گیاه می‌تواند اشغال کند ۱.۵ تا ۲ متر است و حدود ۵ تا ۱۰ سال نیاز است که به این ارتفاع برسد.
وی با بیان اینکه این گونه در انواع خاک‌های اسیدی، قلیایی و خنثی حضور دارد، اضافه کرد: این گیاه هم از طریق رویشی و هم زایشی (بذر) تکثیر می‌شود، ولی دلیل عمده توسعه آن در شمال کشور، هرس اندام‌های زائد و رهاسازی آن در طبیعت است.
یوسف‌زاده در این باره توضیح داد: رهاسازی اندام‌های هرس شده در طبیعت سبب سبز شدن ساقه‌ها و ریشه‌های جدا شده در بهار سال بعد به شرط دریافت رطوبت می‌شود.
وی خاطر نشان کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر در بسیاری از مناطق شمالی کشور به ویژه غرب استان مازندران و بسیاری از مناطق استان گیلان در حاشیه رودخانه‌ها و مناطق رطوبت گیر شاهد رشد بی رویه این گونه هستیم.
استادیار دانشگاه تربیت مدرس افزود: اخیرا در بازدیدی که از منطقه فومنات استان گیلان داشتم، این گیاه حتی وارد زمین‌های زراعی از طریق رها کردن آنها توسط مردم، شده است. ادامه این روند در سال‌های آینده می‌تواند برای رشد و حیات گونه‌های بومی نگران کننده باشد.

یوسف زاده با تاکید بر اینکه دقیقا مشخص نیست این گیاه از چه زمانی برای اولین بار و از کدام منطقه وارد کشور شده است، اظهار کرد: به نظر می‌رسد این گیاه به عنوان گل زینتی محسوب شده و از طریق شهرک سازی وارد کشور شده است.
به گفته وی با توجه به وجود بوته‌های بزرگ حدود ۲ متری می‌توان حدس زد حداقل این گونه از ۵ سال گذشته وارد کشور شده است و اکنون با هجوم به اکوسیستم طبیعی جلگه‌ای، گیاهان بومی بوته‌ای حاشیه رودخانه را تهدید جدی می‌کند.