محققان موسسه ملی تحقیقات سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گویند: بررسی شواهد نشان می‌دهد که ابتلا به کووید-۱۹ می‌تواند بر مغز و سیستم عصبی تاثیرگذار باشد اما با توجه به جدید بودن بیماری، عوارض بلندمدت و اختلالات روانی ماندگار بیماری، قطعی نشده‌اند و شواهد در این زمینه‌ها اندک است.

محققان موسسه ملی تحقیقات سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌گویند: بررسی شواهد نشان می‌دهد که ابتلا به کووید-۱۹ می‌تواند بر مغز و سیستم عصبی تاثیرگذار باشد اما با توجه به جدید بودن بیماری، عوارض بلندمدت و اختلالات روانی ماندگار بیماری، قطعی نشده‌اند و شواهد در این زمینه‌ها اندک است.
به گزارش ایسنا، محققان موسسه ملی تحقیقات سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با بررسی شواهد موجود به این پرسش پاسخ داده‌اند که آیا کووید-۱۹ عوارض مغزی به همراه دارد و آیا این عوارض ماندگار است؟
آن‌ها می‌گویند: مطالعه‌ای که روی ۲۱۴ نفر از بیماران بستری شده در یکی از بیمارستان‌های چین انجام شد نشان داد که ۴۰ درصد از بیماران علائم عصبی مثل اختلال آگاهی، آسیب‌دیدگی عضلات اسکلتی و بیماری‌های حاد مغزی داشتند. البته این علائم در بیمارانی که شدت بیماری در آن‌ها بیشتر بود، دیده شد.
یافته‌های مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد کووید-۱۹ با زجر حاد تنفسی همراه است. از این رو احتمال تهاجم ویروس از ریه و مجاری هوایی به ساقه مغز وجود دارد که این امر می‌تواند یکی از دلایل نارسایی حاد تنفسی باشد. مطالعه‌ای دیگر، عوارض عصبی جدی‌ به دنبال شیوع کووید-۱۹ گزارش نکرده است و فقط یک مورد بیمار ابتلا به کووید-۱۹ را که دچار اختلال در عملکرد مغز و به دنبال آن مرگ، گزارش کرده است.
در مطالعه‌ای دیگر که طی آن، تعدادی از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ کالبدشکافی شدند، نشان داده شد که کووید-۱۹ می‌تواند اختلالات مغزی متعددی در برخی بیماران ایجاد کند که روند بیماری را در بدن پیچیده‌تر می‌کند. شواهد همچنین بیان می‌کنند که پاسخ عصبی التهابی سلول‌های مغز می‌تواند منجر به بیماری‌های عصبی و روانی و اختلالات شناختی حاد و مزمن شود. از این رو باید در طراحی استراتژی‌های درمانی و برای الگوی توانبخشی مبتلایان به کووید-۱۹، جنبه‌های عصبی و روانی حمله ویروسی نیز در نظر گرفته شود.
به طور کلی، بررسی شواهد نشان می‌دهد که ابتلا به کووید-۱۹ می‌تواند بر مغز و سیستم عصبی تاثیرگذار باشد اما با توجه به جدید بودن بیماری عوارض بلندمدت و اختلالات روانی ماندگار بیماری، قطعی نشده‌اند و شواهد در این زمینه‌ها، اندک است. لازم است در ارزیابی بیماران توسط کادر درمان، علائم اختلالات عصبی مانند سردرد، اختلال هوشیاری، اختلال در حس بویایی و چشایی، بی‌حسی و گزگز شدن اندام‌ها و سایر علائم در نظر گرفته شود و در صورت نیاز ارزیابی بیشتری صورت گیرد.