باراک اوباما با غلبه بر میت رامنی جمهوریخواه اکنون با چالش های سیاست خارجی جدی شامل مقابله با ایران، سوریه و احتمالا چین روبروست.

انتخاب مجدد رئیس جمهور دمکرات، یکپارچگی سیاست خارجی آمریکا را به نمایش گذاشت اما همچنان این پرسش مطرح است که آیا دیپلماسی در مهار برنامه های هسته ای ایران موفق خواهد بود یا اینکه آمریکا و اسرائیل برای اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای جمهوری اسلامی اقدام خواهند کرد.
از سوی دیگر این نکته نیز شفاف نیست که آیا اوباما قادر خواهد بود به مخالفت خود با ارسال سلاح از آمریکا به سوریه برای پایان دادن به جنگ شهری این کشور و تجهیز مخالفان اسد، پایان دهد یا خیر.
تحلیلگران می گویند در صورتی که تحولات سیاست خارجی به آمریکا اجازه دهد، اوباما محور کنونی خود را در مورد آسیا دنبال کرده و از سیاست آمریکا برای بهره مندی از رشد کشورهای آسیایی مانند چین و هند استفاده خواهد کرد.
به گزارش رویترز، با این حال هم ایران که آمریکا و متحدانش از برنامه های هسته ای آن نگران هستند و هم سوریه که با بحران ۲۰ ماهه دست و پنجه نرم می کند، مساله قابل توجهی برای ۴۵ امین رئیس جمهور آمریکا به شمار می روند.
برخی تحلیلگران در توصیف سال آینده میلادی می گویند سال ۲۰۱۳ برای ایران سال تعیین کننده ای به شمار می رود. مارتین ایندیک، معاون موسسه بروکینز در بخش مطالعات سیاست خارجی بر این باور است که ۲۰۱۳ می تواند برای ایران سال تعیین کننده ای باشد، چرا که احتمالا اوباما تعهد بیشتری به امور منع اشاعه نشان خواهد داد که سیاستی متمرکز تر و جدی تر را به نمایش می گذارد. به گفته وی این موضوع اولویت دستور کار سیاست خارجی اوباما قرار خواهد داشت. چرا که بازداشتن ایران از دستیابی به سلاح هسته ای، رژیم منع اشاعه را تقویت می کند.
این در حالی است که ایران اتهام غرب مبنی بر تهدید آمیز بودن فعالیت های هسته ای خود را رد کرده و همواره بر صلح آمیز بودن این فعالیت ها تاکید دارد. از سوی دیگر مذاکرات هسته ای بین ایران و غرب به منظور یافتن راهکاری دیپلماتیک برای حل و فصل مساله هسته ای ایران که حدود ۴ ماه است به حال تعلیق در آمده، احتمالا به زودی از سر گرفته خواهد شد. حتی این احتمال وجود دارد که این مذاکرات در ماه جاری میلادی یعنی ماه نوامبر از سر گرفته شود. با این وجود دستاورد احتمالی این مذاکرات همچنان در ابهام قرار دارد.
این در حالی است که اوباما از زمان ورود به کاخ سفید و نخستین دور ریاست جمهوری اش، سخت ترین تحریم های یکجانبه آمریکا علیه ایران را به اجرا گذاشته است. وی بانک مرکزی جمهوری اسلامی را تحریم کرده و دوستان اروپایی خود را نیز بر آن داشته تا واردات نفت از ایران را تحریم کنند. علاوه بر این اوباما برای نشان دادن جبهه ای متحد با اسرائیل نیز به سختی تلاش کرده است. روش او اینگونه بوده که با گوشزد کردن تحریم هایی که تا کنون علیه ایران اعمال شده به مقامات تل آویو بفهماند که باید به جای پافشاری بر اقدام نظامی، مجال بیشتری را برای اثربخشی تحریم ها در نظر بگیرند. اما اسرائیل که تنها قدرت هسته ای منطقه به شمار می رود ۲ حمله به تاسیسات هسته ای کشور های خاورمیانه را در کارنامه خود دارد. حمله به نیروگاه اوسیراک عراق در سال ۱۹۸۱ و حمله به راکتور هسته ای سوریه در سال ۲۰۰۷.
اوباما پیش از این اعلام کرده بود آمریکا هر آنچه را که باید برای بازداشتن ایران از دستیابی به سلاح هسته ای انجام می دهد. اما در عین حال به روی میز بودن تمامی گزینه ها اشاره می کند که این گزینه ها شامل اقدام نظامی نیز می شود.
جیمز دابینز، رئیس مرکز بین المللی سیاست دفاعی و امنیتی رند، در تحلیل سیاست خارجی اوباما در دور دوم ریاست جمهوری اش می گوید، شاید اوباما بنا به دلایلی ناچار شود در سوریه مداخله کند اما مشارکت در اقدام نظامی علیه ایران بعید به نظر می رسد. به گفته وی در صورتی که اوضاع سوریه وخیم تر شود، دور ماندن آمریکا از صحنه مناسب نیست. از سوی دیگر تا زمانی که اقدام تحریک آمیزی از سوی ایران انجام نشود به نظر نمی رسد که دولت اوباما بخواهد از گزینه های خشن شامل اقدام نظامی استفاده کند.