گاهی افرادی را میبینیم که از این که تمام تلاششان را کرده اند و نتوانسته اند کاهش وزن داشته باشند گلایه دارند، اگر شما هم از این دسته هستید متن زیر را بخوانید تا با دلایل پنهان از بین نرفتن چربی آشنا شوید.

گاهی افرادی را میبینیم که از این که تمام تلاششان را کرده اند و نتوانسته اند کاهش وزن داشته باشند گلایه دارند، اگر شما هم از این دسته هستید متن زیر را بخوانید تا با دلایل پنهان از بین نرفتن چربی آشنا شوید.
به گزارش ایلنا، کاهش چربی شکمی نه تنها ظاهر فرد را بهبود می‌بخشد بلکه برای سلامتی هم مفید است. اما متأسفانه، گاهی خلاص شدن از شر این نوع چربی خیلی راحت نیست. اگر شما هم از کسانی هستید که تمام تلاش‌شان را برای دستیابی به نتیجه مطلوب انجام می‌دهند، اما هنوز چربی شکمی‌شان از بین نرفته است، در ادامه با ما همراه باشید تا با عوامل پنهان ازبین نرفتن چربی شکمی آشنا شوید.
نوع چربی شکمی‌تان را نمی‌شناسید
اگر به‌راحتی نمی‌توانید میزان چربی شکمی‌تان را کاهش دهید، یکی از دلایل آن ممکن است این باشد که روش اشتباهی را برای این کار انتخاب کرده‌اید.
۵ نوع چاقی شکمی مختلف وجود دارد که به دلایل مختلف ایجاد می‌شود و هرکدام از آن ها به رژیم و ورزش خاصی نیاز دارند. بنابراین تعیین نوع چربی شکمی و برنامه‌ریزی برای کاهش وزن براساس آن موضوع مهمی است.
استرس دارید
قانون شماره یک برای کاهش چربی شکمی نداشتن استرس است.
کارشناسان می‌گویند افزایش مزمن هورمون استرس یعنی کورتیزول می‌تواند به دلایل مختلف به افزایش وزن، به‌ویژه در اطراف کمر و شکم منجرشود. افزایش احساس گرسنگی، تمایل به خوردن شیرینی‌جات و کاهش حساسیت به انسولین، از نتایج افزایش میزان این هورمون است.  تولید بیش از حد کورتیزول و واکنش بدن شما به آن، یعنی روی آوردن به خوردن‌های هیجانی می‌تواند تبدیل به چرخه‌ای معیوب شود که برای سلامتی و دور کمرتان مضر است.
خواب کافی ندارید
کمبود خواب می‌تواند در روند کاهش چربی شکمی تأثیر منفی داشته باشد.
به گفته کارشناسان خواب خیلی کم باعث افزایش هورمونی به نام گرلین می‌شود که اشتها را تحریک می‌کند. کمبود خواب همچنین تأثیر منفی بر تعادل هورمون کورتیزول دارد. بنابراین اگر به دنبال کاهش وزن هستید باید ابتدا ریشه بی‌خوابی‌تان را بیابید و آن را درمان کنید.
درست ورزش نمی‌کنید
ورزش یک راه عالی برای کاهش چربی است. اما این نکته را نباید فراموش کنیم که به انواع مختلفی از ورزش‌ها بپردازیم. هر نوع ورزش به گونه خاصی بر بدن تأثیر می‌گذارد. بنابراین، نباید فقط به ورزش‌های مخصوص تقویت قلب یا حرکات کششی اولویت بدهید. تمرینات قدرتی، شنا و حتی ورزش‌های رزمی را هم به تمرینات‌تان اضافه کنید. همچنین توجه داشته باشید که در ورزش زیاده‌روی نکنید زیرا فشارهای جسمی‌ ناشی از انجام ورزش‌های سنگین و بیش از حد هم می‌تواند تعادل کورتیزول را بر هم بزند.
درباره وزن‌تان وسواس دارید
وسواس داشتن درباره وزن می‌تواند روند کاهش وزن را کُند کند. هر بار که عدد نشان داده شده در ترازو با  چیزی که مورد انتظار شماست فرق دارد، شما خودتان را قضاوت می‌کنید، انگیزه‌تان را از دست می‌دهید، دچار افکار منفی می‌شوید و روحیه‌تان خراب می‌شود. این شرایط می‌تواند باعث شود برای فرونشاندن استرس به‌وجود آمده به بیشتر غذا خوردن روی بیاورید. بنابراین بهتر است خودتان را فقط   هفته‌ای یک بار وزن کنید.
دچار مشکل تعادل نداشتن هورمون‌ها هستید
یکی از جدی‌ترین دلایل موفق نبودن شما در کاهش چربی شکمی می‌تواند مشکلی به نام سندروم تخمدان پلی کیستیکPCOS) ) باشد. سندروم تخمدان پلی کیستیک که به معنی وجود سطح بالایی از هورمون‌های مردانه در بدن زنان است تقریباً در ۶ تا ۱۰ درصد همه زنانی که در سنین باروری قرار دارند دیده می‌شود. این شرایط سلامت با مشکلاتی مانند قاعدگی‌های نامنظم، رشد موهای زاید و جوش‌های پوستی (آکنه) همراه است. علاوه بر این، PCOS بر افزایش وزن هم تأثیر می‌گذارد به طوری که  40 درصد زنان مبتلا به این مشکل از چاقی رنج می‌برند. برای اطلاع از سطح هورمون‌های مردانه در بدن خود می‌توانید برای انجام آزمایش با پزشک مشورت کنید.
سیگار می‌کشید
همه ما خطرات سیگار کشیدن برای سلامت را می‌دانیم. اما باید یک مورد دیگر را هم به فهرست این خطرات اضافه کنید: مطالعات نشان داده است سیگار کشیدن  منجر به افزایش چربی شکمی و احشایی می‌شود.
 از مصرف چربی می‌ترسید
این که مصرف چربی به افزایش چربی دور شکم منجر شود منطقی به نظر می‌رسد. اما کارشناسان تغذیه می‌گویند از زمان انقلاب «کاهش مصرف چربی» در دهه 70 میلادی، اندازه دور کمر ما به طرز چشمگیری بیشتر شده است. آیا تاکنون فکر کرده‌اید چه چیزی جای چربی‎های حذف شده را می‌گیرد؟  انبوهی از مواد شیمیایی مصنوعی که برای روند هضم و سوخت و ساز در بدن ما ضرر دارند. افزون بر این، به بیشتر محصولات کم‌چربی و بدون چربی مقادیر زیادی قندها یا شیرین کننده‌های مصنوعی اضافه می‌شوند تا کمبود طعم آن ها جبران شود.