به طور متوسط هر ایرانی در هر سال ۱۸۷ دلار برای خوردگی هزینه می‌کند که ۱۵ درصد این رقم در حوزه نفت و گاز است. به عبارت دیگر ۳ تا ۴ میلیارد دلار در صنعت نفت و گاز صرف خوردگی می‌شود.
به گزارش ایسنا، خوردگی پدیده ای است که به واسطه تأثیر متقابل ماده و محیط بر هم پدید می آید و در نتیجه آن ماده تغییر حالت داده و فاسد می شود. پدیده خوردگی در تمامی دسته‌های اصلی مواد، شامل فلزات، سرامیکها، پلیمرها و کامپوزیتها اتفاق می‌افتد، اما وقوع آن در فلزات آنقدر شایع و فراگیر بوده و اثرات مخربی به جای می‌گذارد که هرگاه صحبت از خوردگی به میان می‌آید، ناخودآگاه خوردگی یک فلز به ذهن متبادر می‌شود.
علیرضا حاتمی منفرد - دبیر اجرایی نوزدهمین کنگره خوردگی - امروز در نشستی خبری با بیان این که هزینه خوردگی در کشورها بسته به امکانات جلوگیری حدود ۴ تا ۸ درصد است اظهار کرد: در ایران نیز این رقم همین میزان است. بعد از تحریم‌ها تصور می‌شد که اگر نتوانیم مشکلات خوردگی را برطرف کنیم، تمامی صنایع تعطیل و مخازن از کار خواهد افتاد اما شرکت‌های دانش بنیان محصولاتی تولید کردند که بتوانیم این مشکلات را برطرف کنیم.
وی با تاکید بر این که خوردگی برای هر ایرانی ۲۰۰ تا ۲۵۰ دلار هزینه دارد که به صورت خاموش پرداخت می‌شود تصریح کرد: این در حالی است که ما این میزان هزینه را احساس نمی‌کنیم اما اکنون که بحث انتقال خزر به فلات مرکزی مطرح شده و شوری آب مشکلاتی را به دنبال خواهد داشت، لازم است تا اقداماتی برای حل این مسئله صورت گیرد.
به گفته دبیر اجرایی نوزدهمین کنگره خوردگی، مدیران باید به این اعتقاد برسند که برای رفع مشکلات ناشی از خوردگی آموزش‌های لازم را برگزار کنند تا هزینه‌ها کاهش یابد گفت: در کشور آلمان هزینه خوردگی برای هر نفر در طول یک سال ۱۳۰۰ یورو است و بیش از صد میلیارد یورو در سال هزینه خوردگی در کشور آلمان می‌شود اما با توجه به این که در این کشور همه چیز استاندارد است، کنترل‌ها نیز به صورت دقیق صورت می‌گیرد و این موضوعی است که در کشور ما به آن توجه نشده است.
حاتمی منفرد ضمن انتقاد از این مسئله اظهار کرد: از نظر علمی ایران جزو ۱۰ کشور برتر در بحث خوردگی است اما در رابطه با کنترل این مسئله در رتبه ۴۰ قرار داریم.
وی ضمن تاکید بر لزوم ارتباط صنعت و دانشگاه برای حل مشکلات موجود در این حوزه گفت: یکی از مشکلاتی که در این رابطه وجود دارد عدم ارتباط این دو بخش مهم است که در نوزدهمین کنگره ملی خوردگی قصد داریم تا این فاصله‌ها را کمتر کنیم.
حاتمی منفرد با بیان این که ۳.۱ درصد تولید ناخالص ملی هر کشور مختص به خوردگی است گفت: در سال گذشته ۴۸۴ میلیارد دلار تولید ناخالصی ملی بود که اگر این عدد را در ۳.۱ ضرب کنیم، حدود ۱۷ میلیارد دلار هزینه خوردگی در کشور می‌شود که در اروپا با اعمال کنترل‌های این مسئله را مدیریت می‌کنند.
به گفته دبیر اجرایی نوزدهمین کنگره خوردگی در سال‌های گذشته به خاطر مواد جدید خواستیم تا خوردگی در صنایع کنترل کنیم اما با توجه به این که منابع نفت و گاز محدود است و شرایط بهره برداری سخت می‌شود، به همین دلیل با استفاده از فولادهای زنگ نزن، به سختی امکان انجام این کار وجود داشت.
وی با بیان این که الزامات قانونی برای خوردگی سخت‌تر می‌شود تصریح کرد: در حال حاضر حساسیت‌های محیط ز یستی افزایش یافته است، مثلا زمانی که در خلیج مکزیک نشت نفت رخ داد یک فاجعه به بار آورد. اما کشورهای توسعه یافته مانند آلمان، انگلیس و آمریکا از این تهدید به عنوان فرصت استفاده کرده‌اند و با برنامه ریزی از مسئله خوردگی به عنوان یک بیزنس استفاده کردند به گونه‌ای که خوردگی نه تنها یک تهدید بلکه یک فرصت برای آنها باشد.
حاتمی منفرد با تاکید بر این که هر سال ۱۰۰ میلیارد دلار صرف مطالعه در این زمینه می‌کند و دانش آن را به کشورهای دیگر می‌فروشد گفت: ما نیز می‌توانیم دانش خوردگی را به کشورهای عراق و همسایه صادر کنیم و هر ساله سعی کرده‌ایم که این دانش را بومی سازی کنیم.
دبیر اجرایی نوزدهمین کنگره خوردگی با بیان این که در حال حاضر ۳۰ درصد هدر رفت آب شرب در کشور ما به خاطر فرسودگی و خوردگی خطوط لوله است گفت: غیر از هزینه‌های مستقیم خوردگی هزینه‌های غیرمستقیم نیز به وجود می‌آید، به طور مثال زمانی که یک راکتور دچار خوردگی می‌شود و انفجار رخ می‌دهد خسارت‌های جانی و مالی زیادی به بار می‌آید.
دریافت صفحه با کد QR