«عصر ایران» به نقل از اینسایدر نوشت: حملات قلبی خاموش با نام رسمی انفارکتوس میوکارد خاموش (SMI)، به این نام شناخته می‌شوند زیرا علائم آنها به اندازه‌ای جزئی و خفیف است که افراد اغلب متوجه آنها نشده یا آنها را نادیده می‌گیرند.
اما این به معنای آن نیست که می‌توان یک حمله قلبی خاموش را نادیده گرفت و به گفته کارشناسان پزشکی این نوع نیز می‌تواند به اندازه یک حمله قلبی متعارف خطرناک باشد.
مطالعه‌ای با حضور نزدیک به ۱۰ هزار شرکت‌کننده که در سال ۲۰۱۵ در نشریه Circulation منتشر شد، حملات قلبی خاموش و موارد معمول را با یکدیگر مقایسه کرده و مشخص شد که حملات قلبی خاموش تقریبا نیمی از تمام موارد حملات قلبی را شامل می‌شوند.
به گفته نیکول وینبرگ، پزشک متخصص قلب در مرکز سلامت پراویدنس سنت جانز، در برخی موارد افرادی که یک حمله قلبی خاموش را تجربه می‌کنند با هیچ نشانه‌ای مواجه نیستند. اما اغلب چند نشانه خفیف که تشخیص آنها می‌تواند دشوار باشد، وجود دارند که از آن جمله می‌توان به خستگی، سوزش سردل، ناراحتی در سینه، پشت یا فک، و تنگی نفس اشاره کرد.
یک حمله قلبی معمولی می‌تواند دارای علائم مشابهی باشد اما اغلب با یک احساس فشار یا درد در سینه، دست‌ها، گردن، پشت یا فک همراه است.
افزون بر این، علائم یک حمله قلبی خاموش می‌تواند به راحتی به دلایل دیگری از جمله سوء هاضمه، ورزش شدید یا حتی دندان درد ربط داده شده و با آنها اشتباه گرفته شود. اگرچه علائم ممکن است شدت چندانی نداشته باشند، یک حمله قلبی خاموش به اندازه هر حمله قلبی دیگری می‌تواند خطرناک باشد.
حملات قلبی - هم خاموش و هم معمولی - زمانی رخ می‌دهند که جریان خون کافی به قلب نمی‌رسد. یک حمله قلبی خاموش می‌تواند به اندازه یک حمله قلبی معمولی خطرناک باشد. این شرایط خطر تجربه یک حمله قلبی دیگر و همچنین احتمال نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.
باز کردن مسیر یک سرخرگ قلبی به محض ایجاد گرفتگی در آن بسیار مهم است تا از کاهش جریان خون به سمت قلب و در نهایت بروز بافت زخمی که در توانایی قلب برای ارائه عملکرد عادی خود اختلال ایجاد می‌کند، پیشگیری شود.
در شرایطی که مطالعه منتشرشده در نشریه Circulation نشان داد که حملات قلبی خاموش در مردان بیشتر از زنان شایع هستند، مشخص شد که زنان احتمال بیشتری دارد مرگ ناشی از این شرایط را تجربه کنند. به گفته انجمن قلب آمریکا، این ممکن است با نادیده گرفتن علائم از سوی آنها و پزشکشان مرتبط باشد.
همچنین پژوهشگران متوجه شده‌اند که حملات قلبی خاموش بین افراد مسن مبتلا به دیابت شایع‌تر است. به عنوان مثال، در یک مطالعه که در سال ۲۰۱۲ در نشریه American Medical Association منتشر شد، ۱۴ درصد از ۳۳۷ شرکت‌کننده مبتلا به دیابت یک حمله قلبی خاموش را تجربه کردند. در مقام مقایسه، ۹ درصد این شرکت‌کنندگان یک حمله قلبی معمولی را تجربه کرده بودند.
در مورد یک حمله قلبی معمولی، پزشکان می‌توانند درمان‌هایی شامل عمل جراحی، داروها و تغییرات سبک زندگی را توصیه کنند. این یکی دیگر از دلایل نگران‌کننده بودن حملات قلبی خاموشند. اگر از بروز یک حمله قلبی آگاه نباشید، از امتیاز درمان و مد نظر قرار دادن اقداماتی برای پیشگیری از وقوع مجدد آن نیز برخوردار نخواهید بود.
افزون بر این، شما ممکن است تنها زمانی متوجه شوید که یک حمله قلبی داشته‌اید که بروز علائم نارسایی قلبی به دلیل حمله قلبی خاموش که به عضلات قلب آسیب رسانده است را تجربه کنید.
اگر فکر می‌کنید ممکن است در حال تجربه علائم یک حمله قلبی هستید، باید بلافاصله به اورژانس بیمارستان مراجعه کنید. اما در بیشتر موارد حملات قلبی خاموش، علائم جزئی و خفیف هستند یا علائم خاصی وجود ندارند و از این‌رو، فرد نیازی به مراجعه به پزشک احساس نمی‌کند.
اغلب، تشخیص حملات قلبی خاموش به طور تصادفی طی یک معاینه روتین یا در زمان مراجعه به پزشک برای بررسی دلیل علائمی بلندمدت مانند خستگی، تنگی نفس و سوء هاضمه تشخیص داده می‌شوند.
از عوامل خطر برای حملات قلبی خاموش همانند دیگر انواع حمله قلبی می‌توان به سابقه خانوادگی حمله قلبی، سن بالا، انتخاب‌های ناسالم سبک زندگی مانند سیگار کشیدن یا ورزش ناکافی، چاقی و بیماری‌هایی مانند پرفشاری خونی، کلسترول بالا و دیابت اشاره کرد.
اگر پزشک شما نسبت به یک حمله قلبی خاموش مشکوک شده باشد، احتمالا گام بعدی انجام یک الکتروکاردیوگرام است که فعالیت الکتریکی قلب را نشان داده و می‌تواند آسیب وارده به این اندام ناشی از یک حمله قلبی را مشخص سازد.