به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اینترنتی نیوز مدیکال، پارکینسون بیماری است که سیستم حرکتی بدن را مختل می‌کند. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که برخی سلول‌های خاص در مغز دچار مشکل می‌شوند. معمولا این سلول‌های عصبی مسؤول تولید ماده‌ی شیمیایی مهمی به‌نام دوپامین هستند. دوپامین ماده‌ای است که با بخش کنترل‌کننده‌ی حرکات بدن در مغز مرتبط است. سیگنال‌هایی که دوپامین به مغز می‌فرستد به ماهیچه‌ها اجازه‌ی حرکت می‌دهند. هنگامی‌ که فرد به پارکینسون مبتلا می‌شود، این سلول‌های عصبی از کار می‌افتند و دوپامین به اندازه‌ی کافی ترشح نمی‌شود، در نتیجه فرد برای حرکت دچار مشکل می‌شود.
اکنون محققان دانشگاه‌های «ادینبورگ» و «داندی» در انگلیس با انجام این مطالعه بر روی کرم‌های گرد متوجه شدند که یک نوع باکتری روده از تشکیل توده‌های سمی که مغز را از دوپامین محروم می‌سازد، جلوگیری می‌کند.
آنها در این مطالعه که با توجه به مطالعه‌ای انجام شد که پیش از این ارتباط مغز را با باکتری روده مشخص کرده بود، موفق به شناسایی پروبیوتیک و یا باکتری خوب در کرم‌های گرد شدند که از تشکیل توده‌های سمی یاد شده جلوگیری می‌کند. این یافته‌های جدید زمینه را برای انجام مطالعاتی در آینده مهیا می‌سازند که ارزیابی می‌کنند چگونه مکمل‌هایی مانند پروبیوتیک‌ها بر این وضعیت تاثیر می‌گذارند. 
در مغز افراد مبتلا به پارکینسون، پروتئین آلفا سینوکلین مسیر تابیدگی را درست طی نمی‌کند که منجر به تشکیل توده‌های سمی می‌شود. این توده‌ها با مرگ سلول‌های عصبی مسؤول تولید دوپامین ارتباط دارند. از دست دادن این سلول ها باعث بروز علائم حرکتی مرتبط با پارکینسون از جمله انجماد حرکتی، لرزش و کندی حرکت می‌شود.  
محققان دانشگاه های «ادینبورگ» و «داندی» در این مطالعه کرم‌های گرد را به گونه‌ای اصلاح کردند که نسخه انسانی آلفا سینوکلین که این تودهای سمی را می‌سازند، تولید کند. محققان به این کرم‌ها انواع مختلفی از پروبیوتیک‌ها را دادند تا متوجه شوند که آیا باکتری موجود در آن‌ها می‌تواند بر تشکیل توده‌های سمی تأثیر گذارد یا خیر.
پژوهشگران متوجه شدند که یک پروبیوتیک به نام Bacillus subtilis دارای اثر محافظتی قابل توجهی در برابر ساخت این پروتئین است و همچنین برخی از توده‌های پروتئینی که قبلاً تشکیل شده‌اند را پاک می‌کند. این موضوع باعث بهبود علائم حرکتی در کرم‌های گرد می شود. محققان همچنین دریافتند که باکتری‌ها با تولید مواد شیمیایی که نحوه پردازش چربی‌های خاص به نام «اسفنگولیپیدها» را توسط آنزیمها در سلول‌ها تغییر می‌دهند، می‌توانند از تشکیل توده‌های سمی آلفا سینوکلین جلوگیری کنند.
نتایج این مطالعه در مجله  Cell Reports منتشر شده است.