روز گذشته بهروز بوچانی صدای پناهندگان جزیره مانوس پس از سپری کردن ۲۲۶۹ روز در کمپ های استرالیا وارد نیوزیلند شد.

روز گذشته بهروز بوچانی صدای پناهندگان جزیره مانوس پس از سپری کردن ۲۲۶۹ روز در کمپ های استرالیا وارد نیوزیلند شد.
به گزارش فرارو، بهروز بوچانی، روزنامه‌نگار و پناهجوی ایرانی که به صدای جزیره مانوس شهرت یافته است، سرانجام پس از سپری کردن ۲۲۶۹ روز در کمپ‌های استرالیا برای پناهجویان، موفق شد جزیره مانوس را ترک کند و به نیوزیلند برود.
بوچانی روز چهارشنبه پاپوآ گینه نو را به مقصد نیوزیلند ترک کرد تا در جشنواره ادبی کرایستچرچ شرکت کند.
وی موفق شده است برای انجام این سفر، ویزای یک ماهه اقامت در نیوزیلند را دریافت کند و امیدوار است که بتواند از این مسیر به آمریکا برود؛ کشوری که انتظار می‌رود او را در چهارچوب توافقنامه مبادله پناهندگان که پیش‌تر میان مالکوم ترنبول، نخست‌وزیر پیشین استرالیا و باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا امضا شده بود، بپذیرد. اما اگر چنین راهی نیز برایش فراهم نشد، قصد دارد تمام راه‌های ممکن را امتحان کند. او اعلام کرد که دیگر به پاپوا گینه نو برنمی‌گردد.
 بوچانی در بدو ورود به فرودگاه نیوزیلند گفت: دیگر هرگز به آنجا برنمی‌گردم. تنها چیزی که می‌خواهم این است که از آن سیستم آزاد شوم و در جایی باشم که به من به عنوان انسان بنگرند و نه یک شماره و نه صرفا با برچسب پناهنده.
بهروز بوچانی مدتی بیش از شش سال در چهارچوب قوانین مهاجرتی استرالیا مجبور به انتظار در مهاجرت پاپوآ گینه نو شد، او در این مدت بطور پیوسته از وضعیت اردوگاه پناهجویان جزیره مانوس گزارش و ویدئوهایی تهیه و در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کرد و به مبارزی خستگی‌ناپذیر برای احقاق حقوق پناهجویانِ گرفتار در این جزیره تبدیل شد.
او در این مدت برنده جوایز متعددی از جمله جایزه مولتی مدیای عفو بین‌الملل برای گزارش‌هایش از وضعیت پناهندگان این جزیره، همچنین جایزه ملی زندگی‌نامه کتابخانه ملی نیو ساوت ولز و برنده جایزه صد هزار دلاری ویکتوریا در ملبورن به دلیل نوشتن کتاب هیچ دوستی به جز کوه ها شد.
بهروز بوچانی همچنین اعلام کرد که از این آزادی به وجد آمده است. او گفت: پس از گذشت بیش از ۶ سال، بسیار بسیار خسته‌ام اما خوشحالم که از آن مکان دور شده‌ام... همه کسانی که در مانوس بودند، خاطرات دردناکی از آن زمان دارند. هرگز نمی‌توان این خاطرات را در آنجا گذاشت [و فراموش کرد] اما قلبا خوشحالم که آزاد شده‌ام.
وی در مدت بیش از شش سال حضور در پاپوآ گینه نو، شاهد ضرب و شتم، چاقو خوردن و مرگ دوستانش و تیراندازی به سوی آنها توسط نگهبانان، همچنین مرگ پناهجویان در اثر غفلت‌های پزشکی و مشکلات روحی و روانی و خودکشی آنها بوده است.
بهروز بوچانی در این مدت دست‌کم یک بار به دلیل انتشار گزارش‌هایی درباره اعتصاب غذای پناهجویان، توسط پلیس این منطقه زندانی و دست‌کم دو بار در زندان‌های انفرادی مانوس شکنجه شده است.
گلریز قهرمان، نماینده ایرانی‌الاصل مجلس نمایندگان نیوزیلند نیز از جمله افرادی بود که در فرودگاه به استقبال بوچانی رفت.