دستیار امور بین الملل رئیس جمهوری روسیه اعلام کرد که ولادیمیر پوتین و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا درباره وضعیت پیرامون ایران گفت وگو کردند.

دستیار امور بین الملل رئیس جمهوری روسیه اعلام کرد که ولادیمیر پوتین و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا درباره وضعیت پیرامون ایران گفت وگو کردند.
به گزارش ايرنا، یوری اوشاکوف شامگاه سه شنبه در گفت وگو با خبرنگاران در سوچی پس از دیدار پوتین و پمپئو خاطرنشان کرد: در این دیدار موضوع برجام مطرح و مورد بررسی قرار گرفت.
دستیار امور بین المللی رئیس جمهوری روسیه همچنین به گفت وگوی دو طرف درخصوص موضوعات روابط دوجانبه، مسائل منطقه ای ازجمله مساله لیبی، افغانستان، سوریه، بحران شبه جزیره کره و ثبات راهبردی و کنترل تسلیحات اشاره کرد.
اوشاکوف با بیان اینکه پوتین و پمپئو گفت وگوی خوب و مشروحی داشتند، اظهار داشت: دو طرف بر آغاز روند اصلاح روابط روسیه و آمریکا تاکید کردند. 
وی خاطرنشان کرد که رئیس جمهوری روسیه و وزیر امور خارجه آمریکا درباره پیمان استارت-2 هم تبادل نظر کردند.
دستیار پوتین در همین حال بر آمادگی طرف روسی برای مذاکره با آمریکا درخصوص پیمان استارت-2 و موضوعات ثبات راهبردی (مسائل هسته ای و موشکی بین المللی) تاکید کرد. 
اوشاکوف خاطرنشان کرد: در دیدار پوتین و پمپئو دو طرف بر علاقه مندی متقابل برای بهبودی روابط و گرمتر شدن تدریجی مناسبات دو کشور تاکید کردند.
وی افزود: تحقیقات رابرت مولر دادستان ویژه نشان داد که روسیه هیچ مداخله ای در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نداشته و اینک فرصت خوبی برای گفت وگو بوجود آمده است. 
به گفته دستیار پوتین، دو طرف برای ادامه مذاکرات در سطح وزارت خارجه دو کشور توافق کردند. 
اوشاکوف همچنین به امکان دیدار پوتین و ترامپ در حاشیه اجلاس سران بیست کشور صنعتی در اوزاکا ژاپن اشاره کرد. 
وی این را نیز گفت که پمپئو هیچ پیامی از ترامپ برای پوتین نداشت.
دیدار رئیس جمهوری روسیه و مایک پمپئو حدود یک ساعت و در اقامتگاه رئیس جمهوری روسیه در سوچی به نام بوچاروف روچی برگزار شد.
رسانه های روسیه گزارش داده اند که پمپئو سه ساعت برای دیدار با پوتین که به آستراخان سفر کرده بود، منتظر ماند.
پیش از این دیدار نیز دمیتری پسکوف سخنگوی رئیس جمهوری روسیه به خبرنگاران گفت که پوتین سیاست فشار آمریکا بر ایران را غیرموثر می داند و معتقد است که هیچ نتیجه ای نمی دهد و برعکس این سیاست، روند حل و فصل مساله را به بن بست می کشاند و به قابلیت کسب توافق طرف ها کمکی نمی کند.