پدر علم ژنتیک ایران بر این باور است که ژن بخشندگی و مهربانی در ایران رو به کاهش است و برنامه ریزی و مدیریت، دو نقطه ضعف کشورهای دارای رانت به شمار می آید.
به گزارش ایرنا، داریوش فرهود روز سه شنبه در پنل اخلاق حرفه ای دانشگاه در همایش تعلیم و تربیت و اخلاق دانشگاه خوارزمی ، اظهار کرد: آیا مردم تا آن اندازه اخلاقمدار یا آنقدر سرخورده شدند که می گویند اخلاق، حرف است؟ به قدری از همه مسائل حرف زده می شود که حرف از ارزش خود افتاده است. در تمام اتفاقات جهان سوم که اخلاقیات و رانت هم ویژگی این جهان است، دو نقطه ضعف ذکر می شود.
وی افزود: این دو نقطه ضعف، برنامه ریزی و مدیریت است؛ نیروی انسانی و منابع مالی وجود ندارد. هر بار زلزله و سیل و آتش سوزی در کشور رخ می دهد، به نظر می رسد اولین بار است که حوزه مدیریت را تحویل گرفته ایم و این مسئله مدام تکرار می شود. پیش انگاری و آینده نگاری وجود ندارد اما مقداری همدلی و هماهنگی در صحنه اتفاقات دیده می شود، ولی دوباره کل مسائل رو به فراموشی می گذارد.
وی اظهار کرد: گروه های اخلاقی در دنیا می گویند اخلاق حرفه ای از معلم و استاد شروع می شود، بعد نوبت پزشکی و سپس نوبت قضاوت می رسد. روحانیت اما کجای کار است؟ روحانیت بین معلمی و قضاوت قرار دارد. طی دورانی در دنیا، منادی اخلاق از جمله مسیحیت بنا نهادند و اخلاق را از معلم گرفتند. 
به گفته پدر علم ژنتیک ایران، در 90 شاخه مختلف، اخلاق تدریس می شود. اخلاق در اقتصاد، سیاست، جنگ، بازداشتگاه ها و مذهب وجود دارد. در مورد اخلاق در مذهب که تنها سعدی از آن نوشته است، سه فرهنگ به زبان انگلیسی نوشته شد و به این موضوع پرداخت که کدام بخش رفتارهای مذهبی می تواند غیراخلاقی باشد و چه آسیبی وارد می کند.
فرهود، گفت: جایگاه دانشگاه در ایران از زمان نظامیه آغاز شد که نظامیه بغداد مشهورتر از همه و حضرت سعدی شاگرد این نظامیه بود. جایگاه نظامیه فقط این بود که خواندن و نوشتن را بیاموزند تا کسی علم دینی را یاد بگیرد و آن را اشاعه دهد. همین کار هم در مسیحیت انجام شد. 
وی افزود: در تاریخ ایران، دانشگاه در اختیار مکتبخانه ها قرار گرفت که علم، دانش و دانش آموزی جرم بود چون فلسفه به معنای نگاه چرایی نباید وجود می داشت؛ البته در نظامیه هم فلسفه ستیزی مطرح شد. سپس دارالفنون و دانشگاه های خوارزمی و تهران راه اندازی کردند. اما تمام این دانشگاه ها در سطح دانشگاه نسل اول و دوم هستند و حفظیات دارند.
وی تاکید کرد: از دانشگاه های نسل سوم و چهارم در ایران خبری نیست، مهارت آموزی و کارآفرینی وجود ندارد. همه جای دنیا نسل چهارم دانشگاه فعال است اما در ایران تعدادی از افراد که هیچ مهارتی حتی مهارت زندگی و اخلاق ندارند برای کار تربیت می شوند.
فرهود گفت: در آموزش و پرورش که قدیم به آن تعلیم و تربیت می گفتند، تنها بخش آموزش دنبال می شود و تربیتی در کار نیست. اگر هم تربیت مطرح باشد، جهت دار و سودار و صرفا برای مسائل خاصی مورد نظر قرار می گیرد که غلط است. تربیت یعنی انسان های مفید تربیت شوند و اخلاق را یاد بگیرند.
وی افزود: بعد از انقلاب؛ نهضت سواد آموزی فعال شد در حالی که الان باید نهضت مهارت آموزی به وجود بیاید. ما در هیچ چیز مهارت نداریم و حتی در منزل یک مهندس کشاورزی، دو گلدان سالم دیده نمی شود چون مهارت ندارد. فردی که به دانشگاه می رود و لیسانس ادبیات انگلیسی دریافت کرده است، دو جمله را به زبان انگلیسی نمی تواند بیان کند.
پدر علم ژنتیک ایران، خاطرنشان کرد: اخلاق را در شاخه های فردی می بینیم که سقوط کرده است؛ اگر اخلاقی فردی در کار نباشد اخلاق حرفه ای حتی اخلاق اجتماعی هم در کار نیست. این مثلث در اخلاق به ما لطمه می زند. اخلاق پیش از ادیان وجود داشت و ادیان وظیفه خود را در به کمال رساندن اخلاق می دانستند.
فرهود تاکید کرد: ادیان برای اخلاق حواشی ایجاد کردند، رودخانه عظیم دین و ایمان در مسیر خود حرکت می کرد اما آن را به جوب هایی تبدیل کردند که از مسیرش خارج شد و شاخه های بدنه ای با ضخامت به راحتی شکست.
به گفته این استاد دانشگاه، اخلاق تاکید می کند از هر قانونی باید تبعیت کرد و مقید به قانون بود که این مسئله اصل اول اخلاق است. اگر قانونی مناسب با اخلاقیات نباشد در این صورت باید اول آن قانون را برطرف کنید بعد به قانون جدید مقید باشید.
وی افزود: آن قانون هم فقط با اصول اخلاقی باید اصلاح کرد؛ حتی قوانین غیراخلاقی را هم باید با روش های اخلاقی اصلاح کنیم. 
به گزارش ایرنا، داریوش فرهود بنیانگذار علم ژنتیک، استاد و مدیر گروه ژنتیک انسانی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
وی بعد از بازگشت به ایران در سال 1354 اولین کلینیک ژنیتیک در کشور را تأسیس نمود و از سال 1355 تاکنون به سمت کارشناس ژنتیک انسانی و عضو کمیته اخلاق در ژنتیک پزشکی سازمان بهداشت جهانی منصوب و از سال 1382 به عضویت کمیته ملی اخلاق در علم و فناوری و اخلاق زیستی کمیسیون ملی یونسکو در آمده است.