«مشخصاً شاعرهای که پروندهای غیر قابل قبول برای جامعه ما دارد و در طول پنج دهه گذشته هیچ دولت و شهردار و شورای شهری اقدام به قرار دادن نام او بر روی یک خیابان نکرده، چرا باید توسط شورای اسلامی شهر تهران به عنوان فردی مقبول انتخاب و خیابانی برای نامگذاری به نام او در نظر گرفته شود؟ این انتخاب که نه بر معیارهای اخلاقی منطبق است نه دینی و نه اجتماعی، شورای شهر تهران را که قید اسلامی را هم در عنوان خود دارد، با سوالی بیجواب مواجه میکند.»
«مشخصاً شاعرهای که پروندهای غیر قابل قبول برای جامعه ما دارد و در طول پنج دهه گذشته هیچ دولت و شهردار و شورای شهری اقدام به قرار دادن نام او بر روی یک خیابان نکرده، چرا باید توسط شورای اسلامی شهر تهران به عنوان فردی مقبول انتخاب و خیابانی برای نامگذاری به نام او در نظر گرفته شود؟ این انتخاب که نه بر معیارهای اخلاقی منطبق است نه دینی و نه اجتماعی، شورای شهر تهران را که قید اسلامی را هم در عنوان خود دارد، با سوالی بیجواب مواجه میکند.»
به گزارش ایسنا، روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «تذکری به شورای شهر تهران» نوشت: «هفته گذشته انتشار خبر تصویب نامگذاری چند خیابان تهران به نام چند نفر از هنرمندان و شاعران، حساسیتهایی را برانگیخت. هر چند نمیتوان بر تمام آن چه اعتراضکنندگان به این اقدام شورای شهر تهران میگویند مهر صحت گذاشت ولی این واقعیت را نیز نمیتوان انکار کرد که این اقدام در بعضی موارد دارای ایراد اساسی است و حق این است که شورای شهر تهران از گذاشتن نام بعضی از افراد بر خیابانها خودداری کند.
مشخصاً شاعرهای که پروندهای غیر قابل قبول برای جامعه ما دارد و در طول پنج دهه گذشته هیچ دولت و شهردار و شورای شهری اقدام به قرار دادن نام او بر روی یک خیابان نکرده، چرا باید توسط شورای اسلامی شهر تهران به عنوان فردی مقبول انتخاب و خیابانی برای نامگذاری به نام او در نظر گرفته شود؟ این انتخاب که نه بر معیارهای اخلاقی منطبق است نه دینی و نه اجتماعی، شورای شهر تهران را که قید اسلامی را هم در عنوان خود دارد، با سوالی بیجواب مواجه میکند.
در مواردی نیز افراد انتخاب شده در اندازهای نیستند که نام آنها بر خیابانی در مرکز کشور گذاشته شود. نام آنها را میتوان بر کوچه محل سکونتشان یا خیابانی در شهر خودشان گذاشت. از موارد اختلافی صرف نظر میکنیم؛ هر چند اصولاً هر اقدامی که موجب دامن زدن به اختلاف شود پسندیده نیست.
به نظر میرسد بعضی از اعضای شورای شهر تهران برای این نهاد رسالتی بالاتر و مهمتر از نامگذاریها، که سادهترین کار است، سراغ ندارند! تهران از نظر ساخت و ساز، مسیلها، پارکها، ترافیک، آلودگی هوا، فقر، مشکلات اخلاقی و معضلات اجتماعی در سختترین شرایط دست و پا میزند. در چنین وضعیتی وظیفه اعضا شورای شهر حل این مشکلات و معضلات است نه روی آوردن به اقداماتی که نه تنها گرهی از زندگی مردم نمیگشایند بلکه به اختلافات و منازعات دامن میزنند.»