یک کارشناس مسائل خاورمیانه با تاکید بر اینکه خود امارات هم می‌داند که ادعای مالکیت جزایر ایرانی ادعای گزافی است، گفت: هرچه تنش زدایی در منطقه تقویت شود صدای آنها در اعلام این اظهارات ضعیف‌تر خواهد شد ولی هرگاه احساس کنند که صدای اختلاف در داخل شنیده شود یا وحدت کشورهای مخالف ایران افزایش پیدا کند، این صدا‌ها را بیشتر خواهیم شنید.
دکتر سید جلال ساداتیان، کارشناس مسائل خاورمیانه در گفت‌وگو با پایگاه خبری فریادگر با اشاره به ادعای امارات مبنی بر مالکیت جزایر سه‌گانه ایرانی اظهار داشت: ایران از گذشته‌های دور بر این منطقه سیطره داشت و تمامی این جزایر متعلق به ایران بود و بسیاری از این امیرنشین‌ها از ولایت شیراز کنترل می‌شدند و وقتی که قرار بر این شد که انگلیسی‌ها از این منطقه خارج شوند سال‌های متاخر یعنی سال‌هایی که انگلیسی‌ها بر خلیج‌فارس حاکم شده بودند بسیاری از این امیرنشین‌ها ظاهر تابعیت شان را حفظ کرده بودند ولی عملا این خود انگلیسی‌ها بودند که اداره امور را در دست داشتند.
وی افزود: وقتی قرار شد بحرین به رسمیت شناخته شود به شاه قول دادند که این سه جزیره را به ایران می‌دهند و آنها مساله بحرین را اعلام کنند که نتیجه رفراندوم را بپذیرد یعنی بعد از نتایج رفراندومی که مردم بحرین انجام دهند شاه حاضر است که آنها را بپذیرد، بنابراین یک رفراندوم صوری برگزار و نتیجه آن شد که بحرینی‌ها به استقلال خودشان رای دادند و شاه هم که در سفر هند بود اعلام کرد که این نظر را می‌پذیرد.
وی در ادامه با بیان اینکه همزمان با این شرایط هفت امارت که قرار بود امارات متحده عربی را تشکیل دهند، از سوی انگلیس به رسمیت شناخته شد، خاطرنشان کرد: قرار بر این شد که در ازای این ماجرا این جزایر به عنوان جزایر ایرانی متقابلا به رسمیت شناخته شود، اما وقتی ایران آنها را به رسمیت شناخت و نظراتش را هم اعلام کرد، آنها استنطاق کردند و این شرایط را به صورت استخوان لای زخم نگه داشتند که هنوز هم بعد از گذشت این همه سال از سال ۱۹۷۱ میلادی که انگلیسی‌ها از این منطقه خارج شدند تا به امسال، همچنان ادامه دارد. ساداتیان ضمن تاکید بر مالکیت جزایر سه گانه ایرانی یادآور شد: این در حالی است که ماهیت این مناطق از گذشته‌های دور کماکان هم خلیج آن به عنوان خلیج‌فارس بوده و تمامی اسناد این را نشان می‌دهد و هم این جزایر تحت تابعیت ایران قرار داشته و این جزایر به عنوان جزایر استراتژیک متعلق به ایران بوده است.
وی همچنین بیان داشت: از گذشته برخی افرادی که در آنجا مسوولیت داشتند عملکرد مثبتی نداشتند و عملکرد بد آنها به دلیل اینکه حتی بعد از انقلاب هم سال‌های طولانی حاکمیت ابوموسی با ایران بود و در بخشی از آن اماراتی‌ها رفت و آمد می‌کردند و به خاطر همین رفت و آمدها مسوولین وقت تا حدودی بد برخورد کردند و از آنجا بود که اماراتی‌ها را تحریک کردند و همین امر باعث ادعای مالکیت آنها شد؛ در حالی که خودشان هم واقف بودند که اینها مالکیت و حاکمیتش از آن ایران بود و تنها در بخش کوچکی از ابوموسی اجازه داشتند رفت و آمدشان را حفظ کنند و آن چند خانواری هم که در آنجا زندگی می کردند را با تابعیت اماراتی پذیرا بودند بدون اینکه بخواهند مساله‌ای ایجاد کنند.
این کارشناس مسائل خاورمیانه ادامه داد: اماراتی‌ها بعدا طرح موضوع کردند که کل مالکیت آنجا متعلق به آنهاست در حالی که همواره پرچم ایران برفراز آن بود و اداره امور آن نیز با ایران بود و آنها فقط اجازه رفت و آمد داشتند و حتی اگر تغییر یا اقدامی می‌خواستند انجام دهند با اجازه ایران باید انجام می‌شد، بنابراین همه شواهد نشان می‌دهد که حاکمیت آنجا از آن ایران بوده و حال اینکه امارات حاکمیت خود را در آن منطقه اعلام کند، خودشان هم می‌دانند که این ادعای گزافی است.
ساداتیان در خصوص دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این زمینه اظهار داشت: ممکن است در بعضی مقاطع زمانی این احساس به آنها دست دهد که ایران ضعیف شده یا شرایط اتحاد بین‌المللی علیه ایران تقویت شده پس از این فرصت استفاده کنند و موقعیت خودشان را تثبیت کنند، لذا هرچه ایران در داخل قوی‌تر و متحدتر باشد، آنها صدایشان ضعیف‌تر خواهد شد. وی افزود: نکته مهم دیگر مربوط به ارتباطات جمهوری اسلامی ایران با منطقه است که هرچه تنش‌زدایی در منطقه تقویت شود، آنها ساکت‌تر خواهند شد ولی هرجا که احساس کنند که صدای اختلاف در داخل ایران شنیده می‌شود یا وحدت کشورهای مخالف ایران افزایش پیدا می‌کند این صداها را بیشتر خواهیم شنید. بنابراین راه‌حل آن است که هم در داخل و هم در صحنه بین‌المللی بتوانیم قوی‌تر و متحدتر باشیم.