کتابِ «زبانِ پارسیگ (پهلوی): دستورِ زبان، واژه‌سازی و واج‌شناسی» نوشته‌ی رهام اشه و ترجمه‌ی مریم تاج‌بخش و بزرگمهر لقمان منتشر شد.

کتابِ «زبانِ پارسیگ (پهلوی): دستورِ زبان، واژه‌سازی و واج‌شناسی» نوشته‌ی رهام اشه و ترجمه‌ی مریم تاج‌بخش و بزرگمهر لقمان منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این کتاب برای هر کسی که می‌خواهد زبانِ پارسیگ یا پهلوی را به خوبی یاد بگیرد یا تسلط خود را بر این زبان کامل کند یا با واژه‌سازی به صورت علمی در این زبان آشنا شود یا آن را با دیگر زبانهای ایرانی بسنجد و واژه‌های پارسیگ را ریشه‌شناسانه بررسی کند یا واج‌شناسی این زبان را فراگیرد کارآمد است.
زبانِ پارسیگ، پس از «گویاییِ ارستو» از پاول پارسی (فیلسوفِ ایرانِ باستان) و «دیباچه‌ای بر فلسفه‌ی تاریخِ ایران»، سومین کتاب از مجموعه‌ی «خردنامگ» است.
تاج‌بخش و لقمان در پیش‌درآمد درباره‌ی بایستگی پارسیگ‌آموزی نوشته‌اند: «زبانِ «پارسی» دنباله‌ی زبانِ «پارسیگ» (پهلوی) و آن نیز دنباله‌ی زبانِ «پارسه» (پارسیِ باستان) است. زین‌رو، پارسی‌شناسی بی پارسیگ‌شناسی شدنی نباشد. با پارسیگ‌‌‌آگاهی است که به شناختی ژرف از پارسی توان دست یازیدن. چه نه تنها از چشمِ پارسیگ به پارسی نگریستن نگریستن به جان و جهانِ خویش با چشمانِ خویشتن است که با پارسیگ‌‌دانی است که اندریافتِ چگونگیِ دستورِ زبانِ پارسی آسان شود و بسیاری از گرههای ناگشوده نیز گشوده گردد.»
پارسی‌گردانان «درباره‌ی روش و زبانِ گردانش و چرای این» نیز نوشته‌اند: «اندر این گردانش کوشیده‌ایم خودِ زبانِ پارسی را پایه‌ی کارِ خویش برنهیم ـ نه آنچه دیگران گفته‌اند و نوشته‌اند، و جز واژه‌های زبانشناختی واژه‌ای دیگر نساخته‌ایم  و از واژه‌سازی و نیز واژه‌های دساتیری و نادستورمند دوری جسته‌ایم و از همان گنجینه‌ی واژه‌های پارسی و دیگر زبانهای ایرانی سود برده‌ایم و بر این بُنِ استوار زبانِ گردانشِ خویش را بگذارده‌ایم. گذشته از این، شايد کمتر زبانی چون پارسيگ بتوان يافت که یکسره به خویشتنِ خویش استوار باشد. شمارِ واژه‌های ناایرانی اندر زبانِ پارسيگ به شمارِ انگشتانِ دست نرسد؛ لیک، واژه‌های پارسيگ اندر زبانهای انیر، همچون آرامی و سوريگ، بس فراوان‌اند. به دیگر سخن، زبانِ پارسیگ زبانی سخت پاک و یکدست و با دستوری سازوار و درون‌مایه‌ای بشکوه و پرمایه برآمده از فرهنگی گران‌سنگ و بالنده است و گردانشِ دستورِ زبانِ آن به پارسیِ ناب هم بر بنیادِ این ویژگیهای پارسیگ است. به هر روی، بر آن بوده‌ایم که زبانِ این گردانش پارسیِ‌ استوار و پالوده از پاره‌ای ویژگیهای زودگذر و امروزین و نیز نزدیک به آن روزگاری باشد که پارسی از پارسیگ چندان دور نشده بود. باشد که با گذرِ روزگاران رنگ نبازد و بدرنگد و دیر زیوَد.»
چاپِ نخستِ زبانِ پارسیگ را نشرِ «کتابِ سده» در ۶۲۸ صفحه، با جلدِ سخت و با بهای ۹۵ هزار تومان در دسترسِ استادان، پژوهندگان، دانشجویان و دوستدارانِ فرهنگ و زبانهای ایرانی قرار داده است.