مردم سالاری آنلاين - راز مرد مغناطیسی "عصر جدید" چه بود؟

شب گذشته در قسمت سیزدهم برنامه تلویزیونی نمایش استعداد ایرانیان موسوم به "عصر جدید" شرکت کننده‌ای به نام ابوالفضل صابری مختاری شرکت کرد که مدعی بود برای اولین بار در دنیا می‌خواهد میوه را به بدن خود بچسباند. اما چه چیزی در بدن این گونه افراد موجب می‌شود که اشیا به بدن آنها بچسبد؟
به گزارش ایسنا، مغناطیس انسانی به توانایی مورد ادعای برخی از اشخاص اطلاق می‌شود که در آن، اجسام جذب پوست بدن آنها می‌شود. به افرادی که به گفته خودشان دارای چنین توانایی هستند "آهن‌ربای انسانی" گفته می‌شود.
هر چند اکثر این افراد قادر هستند اجسام فلزی را به پوست خود بچسبانند، با این حال همانطور که در برنامه شب گذشته "عصر جدید" دیده شد، علاوه بر فلز؛ اجسامی از جنس‌های گوناگون همچون شیشه، سرامیک، چوب و پلاستیک نیز امکان چسبیدن به پوست این افراد را دارند. افزون بر این، اجسام بدون خواص فرومغناطیس همچون برنج و آلومینیوم نیز چنین قابلیتی دارند.

از نظر علمی هیچ‌کدام از ادعاهایی که در رابطه با داشتن نیروی مغناطیسی در بدن انسان می‌شود، صحیح نبوده و این موضوع هیچ ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد، بلکه تنها نوعی سوءبرداشت از فیزیک و مفاهیم آن است. در واقع این پدیده به علت پوست چسبنده این افراد رخ می‌دهد.
به اعتقاد دانشمندان اگر شخصی قادر باشد علاوه بر فلز، اجسام غیرفلزی را نیز به بدنش بچسباند، این پدیده ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد.

میدان مغناطیسی
"بنجامین رادفورد" برای بررسی میدان مغناطیسی چنین افرادی از قطب‌نما استفاده کرده و پس از بررسی، اعلام کرد که این افراد در واقع فاقد میدان مغناطیسی هستند. این آزمایش نشان داد که این پدیده به علت اثرات فیزیکی دیگری رخ می‌دهد. بسیاری از دانشمندان و طرفداران دانش همچون "جیمز رندی" بر این عقیده‌اند که پوست چسبناک و چسبنده این افراد عامل اصلی این پدیده است.
"ناتالی والچوور" یکی از محققان این پدیده یک مقاله در سال ۲۰۱۱ در مورد وجود افراد مغناطیسی نوشت و در آن مقاله پسربچه ۷ ساله صربستانی به نام "بوگدان" که دارای چنین قابلیتی بود مورد بررسی قرار داد. به گفته والچوور، بوگدان توانایی جذب چیزهایی مانند وسایل ساخته شده از نقره، دستگاه کنترل از راه دور، بشقاب و حتی ماهیتابه‌های بزرگ را داشت.
"بوگدان" انسان ویژه‌ای است اما در این عرصه تنها نیست. تعداد زیادی از مردم دنیا این قدرت مغناطیسی را دارند. اما آیا واقعاً این قدرت، مغناطیسی است؟ خواندن این گزارش را برای دریافتن همه چیز در مورد "افراد مغناطیسی" ادامه دهید.
همانطور که گفته شد از نظر علمی چیزی به عنوان میدان مغناطیسی و مغناطیس در بدن این افراد وجود ندارد. پاسخ ساده‌ای که "والچوور" نیز به این سوال داد.

فیلم‌های افراد مغناطیسی
فیلم‌های بسیاری از این افراد در سرویس‌های اشتراک ویدئو به عنوان مدرکی مبنی بر وجود "افراد مغناطیسی" به اشتراک گذاشته می‌شوند، اما این ادعا صحت ندارد. چرا که این افراد در همه ویدئوها هنگام چسباندن چیزی به خودشان اندکی به سمت عقب خم می‌شوند. در صورتی که اگر واقعاً جذب مغناطیسی وجود داشته باشد، فرد باید بتواند به راحتی به جلو خم شود.
همچنین وجود میدان مغناطیسی در بدن این افراد با وسایلی نظیر قطب‌نما قابل آزمایش است که محققان با استفاده از همین وسایل وجود میدان مغناطیسی در بدن این افراد را رد کرده‌اند.

پوست چسبنده
افرادی که می‌توانند چیزهای زیادی را به بدن خود بچسبانند در واقع فقط پوست چسبنده‌ای دارند، نه میدان مغناطیسی. زیرا آنها اشیای غیر فلزی که جذب میدان مغناطیسی نمی‌شوند را نیز به بدن خود می‌چسبانند.

سطح صاف
همانطور که می‌دانید شیشه مغناطیسی نیست. اما وقتی یک قطعه شیشه‌ای صاف و یک قطعه فلز مسطح به بدن این افراد می‌چسبد، چه چیزی در آنها مشترک است؟ پاسخ دارا بودن سطح صاف در هر دو شیء است. چنان که در برنامه "عصر جدید" نیز دیده شد که اجسام فقط به قسمت‌های صاف بدن آقای مختاری می‌چسبید و حتی در تلاشی که امین حیایی برای چسباندن یک شیء به نوک بینی وی داشت، ناکام ماند.
محققان می‌گویند ظاهراً بدن این افراد ویژگی مشترک و مشابهی دارند و آن، دارا بودن پوستی بسیار صاف است که باعث می‌شود همه چیز روی بدن آنها بچسبد. اغلب این افراد مغناطیسی! دارای پوستی صاف و سینه‌های بی‌مو هستند.
گواه این ادعا نیز زمانی بود که آقای مختاری نشان داد به دلیل مو دار بودن صورتش، قاشق و دیگر اشیا به صورتش نمی‌چسبد و از امین حیایی خواست تا اشیا را به پیشانی بدون موی وی بچسباند.

چسبندگی
اما چطور این چسبندگی‌های شدید را که فقط برخی از مردم آن را دارند توضیح دهیم؟
"گابور سومورجای" دانشمند برجسته و استاد شیمی دانشگاه "کالیفرنیا-برکلی" می‌گوید: توضیح این مسئله در میزان چربی پوست این افراد نهفته است. اساساً اگر شما می‌توانید اشیای زیادی را به بدن خود بچسبانید، این بدان معنی است که شما پوست چربی دارید.

پوست چرب
"ناتالی والچوور" یکی از محققان این پدیده توضیح می‌دهد که چربی روی پوست انسان دارای انرژی بسیار پایین سطحی است در حالی که فلزات دقیقاً برعکس هستند و انرژی سطحی بالایی دارند. چیزهایی که انرژی سطحی بالایی دارند تمایل دارند به حالت انرژی پایین‌تر بروند. بنابراین به دلیل همین تمایل، به پوست بدن این افراد که انرژی سطحی پایینی دارد می‌چسبند.

اصطکاک
یکی از چیزهایی که در فوق به آن اشاره شد، خم شدن رو به عقب این افراد در هنگام چسباندن اشیا به خود است که دلیل آن اصطکاک و مقاومت در برابر گرانش زمین است.
افرادی که اشیای مختلف را به خودشان وصل می‌کنند، معمولاً کمی به عقب خم می‌شوند و یک دلیل برای آن وجود دارد. این کار مقدار نیروی اصطکاک حاصل از کشیده شدن جسم به دلیل گرانش را کاهش می‌دهد و سبب می‌شود که اشیا سقوط نکنند.

سبوم (چربی پوست)
ظاهراً "سبوم" که چربی تولید شده توسط غدد چربی موجود در پوست بدن است نیز در ویژگی خاص بدن افراد مغناطیسی نقش دارد.
همه پستانداران در زیر پوست خود دارای غددی هستند که چیزهای چربی موسوم به "سبوم"(sebum) را ترشح می‌کنند. پوست بعضی افراد ممکن است مقدار زیادی چربی ترشح کند، به طوری که این امکان را به آنها می‌دهد که تا زمانی حمام نکرده‌اند بتوانند اشیا را به پوست خود بچسبانند.
پس معلوم شد که اصطلاح "مرد مغناطیسی" حقیقت علمی ندارد.

حس ششم در انسان!
جالب است بدانید یک مطالعه نشان داده است که انسان‌ها ممکن است به یک حس جدید دسترسی پیدا کنند که احتمالاً مغناطیسی است. به گفته پایگاه "Live Science" انسان‌ها ممکن است یک حس ششم داشته باشند چرا که محققان دریافته‌اند انتقال یک پروتئین موجود در شبکیه انسان به مگس میوه، توانایی تشخیص میدان‌های مغناطیسی را به مگس‌های میوه می‌دهد.
ظاهراً این پروتئین همان چیزی است که امکان مهاجرت حیوانات را به آنها می‌دهد. تحقیقات گذشته نشان داده است که حیواناتی مانند لاک پشت‌های دریایی و پرندگان مهاجر با استفاده از توانایی تشخیص میدان مغناطیسی زمین قادر به درک فضایی بصری و مهاجرت و مسیریابی هستند.

تحقیقاتی در گذشته نشان داده بود که انسان‌ها توانایی درک و حس میدان مغناطیسی را ندارند، اما تحقیق جدید انجام شده توسط "استیون رپرت" باعث شده است که این یافته‌های قدیمی در هاله‌ای از ابهام قرار بگیرند.
"رپرت" یک متخصص نورولوژیست، تحقیقاتی را با استفاده از مگس میوه انجام داد تا احتمال این که آیا انسان‌ها می‌توانند میدان مغناطیسی را احساس کنند آزمایش کند. وی پس از انتقال یک پروتئین از شبکیه چشم انسان به مگس‌های میوه وحشی دریافت که آنها توانایی احساس میدان مغناطیسی را یافته‌اند.