این عکس، بیکیفیت است؛ درست مثل زندگی آدمهایی که در این قاب دیده میشوند؛ پناهجویانی که کیلومترها دورتر از وطنشان، اشک میریزند؛ اشکهایی که معلوم نیست از غم غربت است یا گاز فلفل!
اشکهای ایرانیان در دنیزلی با طعم فلفل
17 اسفند 1397 ساعت 18:35
این عکس، بیکیفیت است؛ درست مثل زندگی آدمهایی که در این قاب دیده میشوند؛ پناهجویانی که کیلومترها دورتر از وطنشان، اشک میریزند؛ اشکهایی که معلوم نیست از غم غربت است یا گاز فلفل!
این عکس، بیکیفیت است؛ درست مثل زندگی آدمهایی که در این قاب دیده میشوند؛ پناهجویانی که کیلومترها دورتر از وطنشان، اشک میریزند؛ اشکهایی که معلوم نیست از غم غربت است یا گاز فلفل!
به گزارش ایسنا، بار دیگر نام دنیزلی در ترکیه، کشور دوست و همسایه ایران، در فضای مجازی در میان ایرانیان بر سر زبانها افتاده و ویدئویی منتشر شده درباره استفاده بیدلیل پلیس از گاز اشکآور علیه پناهجویان ایرانی در مقابل اداره مهاجرت دنیزلی. این ویدئو و تصاویری که از آن برداشته شده و در فضای مجازی دست به دست میشود، صدای اعتراض ایرانیان را در داخل و خارج از کشور بلند کرده است.
ماجرا از این قرار است که چند روز پیش جمعی از مهاجران ایرانی و دیگر پناهجویان که برای انجام امور اداری به اداره مهاجرت شهر دنیزلی مراجعه کرده بودند تا مدارک شناسایی خود را تمدید کنند، ایستاده بودند. یک پناهجوی حاضر در محل میگوید: در صف، یک پناهجوی ایرانی و افغانستانی با یکدیگر مشاجره کردند اما این مشاجره بدون مشکلی تمام شد و با اینکه دیگر مشاجرهای وجود نداشت، پلیس بدون دلیل به سمت پناهجویان گاز فلفل زد.
با انتشار این خبر در رسانهها و شبکههای اجتماعی، فرمانداری دنیزلی اعلام کرد مامور پلیس که بدون دلیل علیه پناهجویان ایرانی گاز فلفل استفاده کرده، از کار خود تعلیق شده است.
در دنیزلی هر شش ماه یک بار پناهجویان باید با مراجعه به اداره مهاجرت، کارت خود را تمدید کنند. اما به دلیل شلوغی این صفها و طولانیشدن روند بوروکراتیک، در بیشتر مواقع پناهجویان مجبور میشوند که از شب قبل در صف بایستند و در مقابل این اداره، شب را صبح کنند.
یک پناهجوی ایرانی میگوید: هر بار که به اداره مهاجرت مراجعه میکنیم، این صفها وجود دارد. با اینکه دنیزلی مملو از پناهجو است اما باز هم پناهجویانی میآیند زیرا سازمان ملل برای هر یک از پناهجویان 300 دلار میدهد اما هیچ پولی به دست ما نمیرسد. شاید برخی از پناهجویان سوری بتوانند این پول را دریافت کنند.
یک پناهجوی دیگر میگوید: برای حضور در اداره مهاجرت از شبل قبل در آنجا میمانیم اما نیروهای پلیس ما را بیرون میکنند و بعضی اوقات گاز فلفل به سمتمان میپاشند. این کار انسانی نیست. این در حالی است که در آنکارا همه این روند در فضای اینترنت انجام میگیرد و میتوان به صورت آنلاین از اداره مهاجرت وقت گرفت و در زمان مقرر به آنجا رفت.
اما به نظر میرسد این رفتارهای نژادپرستانه در شهر کوچک دنیزلی برای اولین بار اتفاق نمیافتد. چندی پیش صاحب ۲۳ ساله مغازهای در شهر دنیزلی ترکیه، سه پلاکارد را روی ویترین مغازهاش چسباند با این محتوا: «شهروندان افغانستان، سوریه و ایران نمیتوانند وارد این مغازه شوند و خرید کنند. اگر وارد شوند، کتک میخورند!» چند روز بعد، یک مهاجر با دیدن این پلاکاردها، عکس آنها را گرفت و تصویر را در فضای مجازی منتشر کرد.
پس از افزایش جنجالها، پلیس مغازهدار را برای ارائه توضیحات درباره این پلاکاردهای بیگانهستیز بازداشت و پس از مدتی وی را آزاد کرد و این پلاکاردها هم از روی شیشه مغازه برداشته شد.
دنیزلی یکی از شهرهای جنوب غربی ترکیه است که در فاصله ۴۶۶ کیلومتری در جنوب غربی آنکارا قرار دارد. این شهر میزبان بیش از ۱۵ هزار پناهجو و مهاجر است که پناهجویان سوری در راس آن قرار دارند. همچنین برخی از پناهجویان ایرانی در این شهر به صورت موقت برای رفتن به کشورهای اروپایی و آمریکا حضور دارند.
کد مطلب: 104226