فروشگاههایی که از یک هفته قبل از روز «ولنتاین» پر از خرسهای بزرگ بودند، حالا دوباره به حالت عادی و سابقشان بازگشتند و دیگر پشت ویترین مغازهها خبری از خرس بزرگ و قلب قرمز و ... نیست. اما آن خرس های غولپیکر که کلی هم بالایشان پول رفته است، حالا کجا هستند؟
به گزارش ایسنا، روز «ولنتاین» در فرهنگ مسیحی سدههای میانه و فرهنگ مدرن غربی روز ابراز عشق است که به صورت سالانه برگزار میشود و خیلی وقت است که این رسم وارد کشور ما نیز شده و با وجود انتقادها و اظهارنظرهای مختلف درباره این روز، همچنان میان گروهی از جوانان رواج دارد و برخی تمایل دارند با خرس و گل و شکلات، عشق و علاقه خود را به هرکس که دوست دارند، ابراز کنند؛ ابراز عشقی که نسبتا پرهزینه هم محسوب میشود.
اما این در حالی است که شور و حال ولنتاین، برای خیلیها دوام چندانی ندارد زیرا تنها پس از گذشت چند ساعت از پایان این روز، سایت «دیوار» که محلی برای عرضه و فروش کالاهای دست دوم است، پر میشود از آگهیهایی از سوی کسانی که میخواهند خرسهای بزرگشان را به فروش بگذارند؛ خرسهایی که انگار حاصل عشقهایی هستند که عمق و دوامشان از آن چیزی که ما فکر کنیم، خیلی کوتاهتر است.
کافی است کلمه «عروسک خرسی» را جستوجو کنید تا با حجم زیادی از آگهیهایی مواجه شوید که به تازگی ثبت شدهاند. هر کس در آگهی خودش، یک جور برای عروسک خرسی بزرگش بازارگرمی کرده است. یک نفر نوشته است عروسکش آنقدر نو است که هنوز مارکش را از روی آن جدا نکرده، یک نفر دیگر عروسک 180 سانتیاش را برای فروش گذاشته و پیشنهاد داده که این خرس بهترین کادو برای هدیه دادن است و 750 هزار تومان هم برایش قیمت تعیین کرده است.
یک نفر دیگر نوشته عروسک 175 سانتیاش آنقدر بزرگ است که باید به علت کمبود جا آن را بفروشد و یکی دیگر نوشته که عروسک نو، لطیف و خوشرنگش را به مبلغ یک میلیون و 600 هزار تومان میفروشد!
این قصه فقط مربوط به امروز و امسال نیست. خرسهای بزرگ ولنتاین سالهاست که این دور باطل را طی میکنند اما ما ایرانیها همچنان مصر هستیم که مثل خارجیها ولنتاین داشته باشیم و از این فرصت برای هدیهدادن استفاده کنیم.
در این میان افرادی هم هستند که حتی شکلاتهایشان را هم برای فروش گذاشتهاند و این آگهیها دقیقا یک روز بعد از ولنتاین ثبت شدهاند. اما سوال اینجاست چرا همانهایی که به بزرگداشت این روز اهمیت میدهند، دقیقا همانهایی هستند که برای هدیههایشان در این روز ارزش قائل نیستند و یادگاریهایشان را برای فروش میگذارند؟ اگر هدیههای گرانقیمت ولنتاینی مظهر عشق هستند پس چرا از یک سایت فروش کالاهای دست دوم سر در میآورند؟