سرمربی اسبق تیم‌ ملی فوتبال ایران معتقد است بهترین اتفاق در شرایط کنونی برای فوتبال ایران رفتن کارلوس کی‌روش بود.

سرمربی اسبق تیم‌ ملی فوتبال ایران معتقد است بهترین اتفاق در شرایط کنونی برای فوتبال ایران رفتن کارلوس کی‌روش بود.
به گزارش ايسنا، برای این که بدانید چرا جلال طالبی چنین نظری دارد، مصاحبه او را در روزنامه شهروند بخوانید که به نکات قابل تأملی اشاره کرده است.
در نظرسنجی نود مشخص شد که ٥٤ درصد مردم از کی‌روش راضی بودند و ٤٦ درصد مخالف.
ما باید ببینیم آیا چنین سوالی کمکی به فوتبال ما می‌کند یا خیر؟ در شرایط کنونی اصلاً در همین برنامه نود و سایر برنامه‌های تلویزیونی از نظر فنی و ساختاری عملکرد کی‌روش و تیم ملی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت؟ یا صرفاً روی جو احساسی حاکم در جامعه از مردم خواستند عدد یک یا دو را به سامانه بفرستند، تا مشخص شود از کی‌روش راضی هستند یا نه؟ حتی اگر قرار بر دفاع از کی‌روش بود، بهتر نبود سوال می‌شد آیا در این هشت‌سال توانستیم از کی‌روش به درستی استفاده کنیم یا خیر؟ حقیقت این است که ما به خاطر ضعف مدیریت درست از او استفاده نکردیم و همین مسأله باعث اشکالات و بحران‌های بعدی شد.
این آمار ملاکی برای موفق قلمداد کردن کی‌روش بود؟
به هر حال، حتی اگر بخواهیم این نظرسنجی را ملاک قرار دهیم، باید بگوییم که آمار به شکلی قاطعانه به نفع کی‌روش نبود و ٤٦ درصد مردم از عملکرد او رضایت نداشته‌اند! یعنی نزدیک به نصف مردم! او سرمربی تیم ملی بود که متعلق به همه مردم است. اما این وسط تکلیف فوتبال ایران چه می‌شود؟ همین نظرسنجی نشان می‌دهد، رفتن و ماندن کی‌روش برای مردم تفاوت زیادی نداشته است. البته برخی رضایت ٥٤ درصدی را به تلاش‌های بی‌وقفه فردوسی‌پور ربط می‌دهند.
از نظر من بحث‌های کارشناسی و آسیب‌شناسی به فوتبال بیچاره ایران کمک می‌کند، نه چنین نظرسنجی‌های احساسی. خوب یا بد، کی‌روش کار خود را کرد و بعد از حذف از جام ملت‌های آسیا ایران را ترک کرد و به زودی هم با تیم جدیدش قرارداد رسمی امضا می‌کند. ولی فوتبال ما کجاست؟ آیا خوراکی به مردم داده شد که بتوانند به درستی عملکرد تیم‌ملی را تحلیل کنند؟ امروز نه آن کسی که موافق کی‌روش است می‌تواند به شکلی منطقی بگوید چرا موافق او است و نه کسی که مخالف بوده! به هر حال او تغییر نسل داده و تیم را به دو جام جهانی برده و در دو جام ملت‌های آسیا تیم ملی را حذف کرده است. از نظر رفتاری هم بعضی مواقع انتقادات درستی داشته و در بسیاری از مواقع دعواهای بی‌سرانجام و تفرقه‌افکن! همه اینها در کنار هم باید بررسی شود.
بیشتر توضیح می‌دهید؟
مگر می‌شود یک نفر از عملکرد کی‌روش راضی باشد اما فقط صعود به دو جام جهانی را ببیند و به نتایج ضعیف تیم ملی در دو جام ملت‌های آسیا بی‌توجه باشد؟ در جام جهانی هم با یک فوتبال نتیجه‌گرا با اسپانیا، پرتغال، آرژانتین و مراکش بازی کردیم. اما فقط نتیجه را دیدند و هیچ کارشناسی دقیقی انجام نشد. او در این سال‌ها، هم کارهای بزرگی انجام داد و هم کارهای بدی داشت. آیا ما نباید از کی‌روش انتظار داشته باشیم که ایران را قهرمان آسیا کند؟ هشت سال به داشتن رتبه اولی آسیا در رنکینگ استناد و افتخار داشتند، اما در جام ملت‌ها در دو دوره متوالی حذف شدند. همه اینها به شکلی درست باید برای مردم تحلیل و بررسی شود. نمی‌شود همین طوری از آنها بپرسند، راضی هستید یا ناراحت؟
اگر یک مربی ایرانی چنین نتیجه‌ای در جام ملت‌های آسیا می‌گرفت، به نظر شما همین رفتار با او می‌شد؟
تجربه نشان داده چه تفاوتی میان برخورد با مربیان ایرانی و خارجی در ٢٠‌سال گذشته وجود داشته است. مردم هم قطعاً یادشان می‌آید. منتهی شک ندارم اگر الان در همین مسابقات امارات یک مربی ایرانی روی نیمکت نشسته بود و این تیم ملی مستعد را حذف می‌کرد، بیچاره‌اش می‌کردند. در این سال‌ها از ترس این که گرفتار سیل نشوند، به زمین‌لرزه راضی شدند!
آینده فوتبال ایران در دوران پسا کی‌روش را چطور ارزیابی می‌کنید؟
روی حرف قبلی خودم تاکید دارم. ما نیاز به بررسی و آسیب‌شناسی داریم. کی‌روش از اردوها ناراضی بود، باید به مردم گفته شود مگر او چه اردوهایی خواسته بود که اجرایی نشد و چرا نشد؟ اگر پول و پاداش نداده‌اند، چرا این اتفاق افتاده؟ چرا بعد از هشت سال زمین تمرین ساخته شد؟ چرا از او درست استفاده نکردند و چرا بازی‌های لیگ را دنبال نکرد و مدام درگیری و دعوا داشت؟ اگر به نداشتن امکانات انتقاد داشت، چرا امکانات به او ندادند و اگر فوتبال ایران چنین مشکلاتی داشت، چرا باز هم تصمیم گرفت بماند! اگر گفته شده وزارت ورزش پول داده و کمک کرده، پس چرا کی‌روش آمده و علیه وزیر ورزش مصاحبه کرده است؟ فوتبال ایران وقتی درست می‌شود که این مسائل حل شوند و تمام حقایق به مردم گفته شود!