"مدگرایی" نوعی الگوی فرهنگی است که اقشار مختلف جامعه باتوجه به نوع تفکر، سبک و شرایط زندگی خود از آن بهره می‌گیرد؛ با این حال هستند افرادی که بی‌چون و چرا از آن پیروی کرده و آن را در زندگی خود پیاده می‌کنند.

"مدگرایی" نوعی الگوی فرهنگی است که اقشار مختلف جامعه باتوجه به نوع تفکر، سبک و شرایط زندگی خود از آن بهره می‌گیرد؛ با این حال هستند افرادی که بی‌چون و چرا از آن پیروی کرده و آن را در زندگی خود پیاده می‌کنند. 
به گزارش ایسنا، در همین‌باره یک جامعه‌شناس معتقد است: زمانی که مد غربی در ایران بروز پیدا کرد، اغلب مردم به خصوص زنان فکر کردند با مدگرایی در قالب رفتار افراطی به شخصیت خود هویت می‌بخشند تا به نوعی صدای خود را به گوش فرهنگ‌سازان برسانند.
احمد بخارایی با بیان اینکه مُد امری اجتماعی است که لایه‌های ناقص جامعه را پوشش می‌دهد، افزود: فرهنگ ایرانی هنوز نتوانسته پاسخگوی نیازهای فرهنگی ایران باشد و همین موضوع دلیلی برای غرب‌گرایی جامعه ایران شده است. مدگرایی و خودگرایی نوعی حس زیبایی دوستی است که ذاتاً در زنان نهفته و در بسیاری از موارد موجب رشد آنها می‌شود، اما زمانی که انسان‌ها در فرآیند پذیرش فضاهای فکری و فرهنگی با الگوهای جدیدی مانند مد، لباس و آرایش مواجه می‌شوند، جهت‌گیری خاصی می‌کنند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: از طرفی دیگر نباید فراموش کرد که عناصر فرهنگی جامعه ایرانی هنوز کارآمد نیست. فرهنگ جامعه ایرانی به قدری قدیمی است که برخی مردم به خصوص جامعه زنان به صورت افراطی از مد غربی بهره می‌گیرند.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره فضای فکری و فرهنگی ایران توضیح داد: همانطور که در قرن ۲۱ تکنولوژی رشد کرده، باید بخش‌های مادی مانند مدگرایی و خودگرایی نیز رشد یابد، این درحالیست که به نظر می‌رسد ایران در دوران مدرن تنها فرهنگ‌های سنتی خود را باز تولید کرده است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه هرچقدر با مد و مدگرایی در جامعه مقابله شود، افراد در قالب رفتار گسیختگی با آن برخورد می‌کنند، خاطرنشان کرد: هر چقدر فضای فکری و فرهنگی در مواجهه با فرهنگ‌های جدید بسته باشد رفتار اعضای جامعه در پذیرش یا رد آن فرهنگ افراطی‌تر خواهد بود؛ فضای فرهنگی جامعه در مواجهه با مدگرایی و غرب‌گرایی یا نفی صد در صد و یا پذیرش افراطی دارد.
بخارایی ادامه داد: برخی از فرهنگ سنتی خسته‌اند و نمی‌توان همه افراد را مجبور کرد که به فرهنگ سنتی ایران علاقه‌مند باشند.
وی با بیان اینکه همرنگی با جماعت بیانگر نوعی هویت گروهی است، افزود: زمانیکه مدگرایی جنبه سلبی داشته باشد به افراد اجازه داشتن هویت را نمی‌دهند، در این حالت افراد سعی دارند با مد به شخصیت فردی خود هویت ببخشند. زمانی که مد غربی در ایران بروز پیدا کرد، اغلب مردم به خصوص زنان اقشار مختلف سعی کردند با مدگرایی در قالب رفتار افراطی به شخصیت خود هویت ببخشند و به نوعی فریاد خود را به گوش فرهنگ‌سازان برسانند.
وی ضمن طرح این پرسش که در فرهنگ جامعه ایران از زنان چه تعریفی می‌شود؟ گفت: زنان همیشه "مادرانی خوب برای فرزندان"، "دختران خوبی برای پدران" و "همسران خوبی برای شوهرشان بوده‌اند"؛ تعریف شده‌اند، به عبارت دیگر این زنان همیشه به عنوان تأیید و رضایت مردان زندگی می‌کنند و همین موضوع دلیلی است که باعث شده به آنها اجازه دفاع از نظر و مواضع خود داده نشود از این رو این زنان مجبورند به صورت افراطی از مد استفاده کنند تا مورد پذیرش جامعه قرار گیرند.