ژاپن با پرتاب هفت فضاپیما به فضا به صورت همزمان یک پرتاب تاریخی را رقم زد. در حالی که یکی از این فضاپیماها یک مینی‌ماهواره است که می‌تواند موجب بارش‌های شهابی مصنوعی شود.

ژاپن با پرتاب هفت فضاپیما به فضا به صورت همزمان یک پرتاب تاریخی را رقم زد. در حالی که یکی از این فضاپیماها یک مینی‌ماهواره است که می‌تواند موجب بارش‌های شهابی مصنوعی شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، موشک "اپسیلون" ژاپن برای چهارمین بار از سال 2013 تاکنون از مرکز فضایی "اوچینورا"به همراه هفت فضاپیما در کنار تقویت کننده خود، از جمله ماهواره‌ای که می‌تواند نخستین بارش شهابی مصنوعی را ایجاد کند با موفقیت به فضا رفت.
یک استارتاپ ژاپنی نخستین شرکت در تاریخ است که با طراحی برای میکروماهواره‌ها در پی ایجاد بارش شهابی مصنوعی است تا آسمان را بسیار روشن‌تر از آن کند که شهاب‌های آسمانی طبیعی می‌کنند.
پرتاب همزمان 7 فضاپیما
موشک 24 متری "اپسیلون"(Epsilon) ژاپن نخستین سفر خود را در سال 2013 انجام داد و اکنون برای چهارمین بار از مرکز فضایی "اوچینورا"(Uchinoura) توسط آژانس فضایی ژاپن(JAXA) پرتاب شد. این موشک می‌تواند تا 700 کیلوگرم بار را به ارتفاع 310 مایلی ببرد.
به گفته مقامات آژانس هوافضای ژاپن این اولین باری است که اپسیلون بیش از یک ماهواره را با خود می‌برد. این پرتاب همچنین اولین اقدام برنامه تجاری و فناوری نوآورانه JAXA است که با هدف پیاده‌سازی فناوری پیشرفته و جدید فضایی است.
مقامات JAXA در مطبوعات نوشتند: ما از طریق این پروازهای آزمایشی قصد داریم که تکنولوژی ماهواره‌ای ژاپن را در رقابت بین‌المللی تقویت کنیم و بهره‌برداری از فضا را برای ژاپن افزایش دهیم و نوآوری تولید کنیم.
اولین بارش شهابی مصنوعی
اولین برنامه آزمایشی ایجاد بارش شهابی مصنوعی تحت عنوان برنامه "ALE" در سال 2011 تدوین شد و اکنون نخستین مینی‌ماهواره همراه با شش فضاپیمای دیگر توسط موشک اپسیلون در مدار قرار گرفت.
هدف این برنامه ایجاد یک بارش شهابی مصنوعی است که مردم در سراسر جهان بتوانند شاهد یک تجربه بی‌سابقه باشند.
یک بارش شهابی مصنوعی برخلاف همتای طبیعی خود، بیشتر طول می‌کشد و تخمین زده می‌شود که حدود 10 ثانیه طول بکشد. این شهاب‌ها در ارتفاع 40 تا 60 کیلومتری سوزانده می‌شوند.
"هیروکی کاجیهارا" از برنامه "ALE" گفت: بارش شهابی ما در مقایسه با بارش طبیعی، وسیع‌تر است و در اتمسفر آهسته‌تر حرکت می‌کند که به آنها امکان می‌دهد طولانی‌تر مشاهده شوند.
هر یک از ماهواره‌ها می‌توانند هزاران شهاب آزاد کنند که برای یک نمایش نورانی فوق‌العاده در سال آینده کافی است.
این پدیده آسمانی ساخته شده توسط انسان، آسمان هیروشیما و دریای داخلی ستو را روشن خواهد کرد تا یاد و خاطره گذشن 75 سال از بمباران اتمی تاریخی هیروشیما توسط ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم را گرامی بدارد.
به گفته نمایندگان "ALE"، بیش از 6 میلیون نفر شاهد این بارش‌های شهابی مصنوعی در منطقه‌ای به طول حدود 200 کیلومتر خواهند بود.
زمین سالیانه شاهد حدود 22 بارش شهابی طبیعی است.
بارش شهابی
بارش شهابی یک رویداد آسمانی در آسمان شب است که در هنگام عبور سیاره زمین در پیمودن مسیر مدار خود از میان توده‌ای از ذرات در فضا که شهاب‌واره خوانده می‌شوند، رخ می‌دهد.
در جریان حادث شدن این رویداد تعداد زیادی شهاب‌واره در جو زمین می‌سوزند. هر بارش شهابی در ناحیه مشخصی از آسمان اتفاق می‌افتد و به این محل کانون بارش گفته می‌شود.
جهت حرکت شهاب‌ها متفاوت است ولی امتداد مسیر آن‌ها به کانون بارش آن رویداد منتهی می‌شود.
به دلیل دورنمای سه بعدی چنین به نظر می‌رسد که تمام شهاب‌هایی که از یک راستا می‌آیند، از یک نقطه گسیل می‌شوند.
از جمله این بارش‌های شهابی می‌توان از برساوشی‌ها در ماه اوت و جوزائی‌ها در دسامبر نام برد. این نام‌گذاری بر اساس نام برساوش صورت گرفته که آسمان زمین در آن وقت سال در حوالی آن صورت فلکی این رویداد را در بخشی از زمین نشان می‌دهد.
به نظر می‌رسد نقطه گسیل در آن‌جا قرار دارد. به طور میانگین، در هر ساعت می‌توان چند شهاب پراکنده را دید. در یک بارش شهابی شدید، حتی تا چند ده شهاب در دقیقه قابل رویت است. هر چند که نرخ عادی بارش شهابی چند ده شهاب در ساعت است.