موضوع "زندگی در انزوا" از همان نخستین سال‌های آغاز عصر فضانوردی چه در آمریکا و چه در روسیه یکی از برنامه‌هایی بود که کارشناسان به آن توجه ویژه داشتند زیرا معتقدند فضانوردان در هر حال، حتی در شرایط زندگی چند نفره در ایستگاه‌های فضایی، سفرهای دور و دراز به سیارات و یا اقامت در پایگاه‌های ساخته شده در ماه، جمعیتی کم خواهند داشت و اثرات اجتماعی، روانی زندگی در انزوا و یا جمعیت‌های محدود باید مورد بررسی قرار بگیرد.

موضوع "زندگی در انزوا" از همان نخستین سال‌های آغاز عصر فضانوردی چه در آمریکا و چه در روسیه یکی از برنامه‌هایی بود که کارشناسان به آن توجه ویژه داشتند زیرا معتقدند فضانوردان در هر حال، حتی در شرایط زندگی چند نفره در ایستگاه‌های فضایی، سفرهای دور و دراز به سیارات و یا اقامت در پایگاه‌های ساخته شده در ماه، جمعیتی کم خواهند داشت و اثرات اجتماعی، روانی زندگی در انزوا و یا جمعیت‌های محدود باید مورد بررسی قرار بگیرد.
به گزارش ایسنا، به همین دلیل آزمایش‌های مختلفی در این زمینه از همان زمان مدنظر کارشنان بوده است. یکی از مکان‌های این آزمایش، جنوبگان است که عموما مردم آن را با نام قطب جنوب می‌شناسند. قطب جنوب منطقه‌ای بین المللی بشمار می‌رود و کشورهای مختلف در آنجا بطور دائم یا موقت پایگاه‌هایی ایجاد می‌کنند و آزمایش‌هایی را انجام می‌دهند. تجربه زندگی در گروه‌های اکتشافی که جمعیت اندکی دارد به ویژه روابط بین افراد آن مورد توجه ناسا است و این سازمان در چنین برنامه‌هایی مشارکت می‌کند.
در چارچوب همین آزمایش‌ها ناسا و بنیاد ملی علوم آمریکا توافقنامه‌ای را برای همکاری پژوهشی جهت مطالعه اثرات زندگی در محیط قطبی و مطالعه روحیه و رفتار افراد در شرایط انزوا امضا کرده‌اند. یکی از اصلی‌ترین اهداف این آزمایش بررسی زندگی بر سطح مریخ است زیرا برخی کارشناسان قطب جنوب را "مریخ سفید" می‌گویند چون دارای بادهای شدید و دمای متوسط ​​منفی 49 تا 26 درجه باعث می‌شود افراد اعزامی به این نقطه، کمتر از محل زندگی پا به بیرون بگذارند و می‌شود گفت محکوم به "زندگی انزوا" هستند.

لیزا اسپنس مدیر برنامه‌های مقایسه‌ای پروازهای سرنشین‌دار ناسا می‌گوید "شما نمی‌توانید به دلیل سرمای زیاد بیرون بروید. در این شرایط شما باید سلامتی بدنی، اجتماعی و رفتاری همچنین مسائل شخصی خود را مدیریت کنید. این وضعیت بسیار شبیه به پرواز فضایی است."
فضانورد ناسا کریستینا کخ که قرار است مارس 2019 با ناو سایوز ام.اس-12 59 به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کند تا به حال چند بار در ایستگاه‌های مختلف قطب جنوب و قطب شمال زندگی کرده تا دانشمندان بتوانند بر اساس تجربیات او، تحقیقات در مورد سفرهای راه دور فضایی را انجام دهند. از جمله وی درباره یک سال حضور در قطب جنوب می‌گوید زندگی در آن نقطه بدان معنی است که ماهها زندگی را بدون دیدن خورشید، با افراد محدود، بدون ارتباط با خانواده و بدون غذای تازه طی کنید.

انزوا، عدم وجود خانواده و دوستان و یکنواختی زندگی، شرایطی است که شما باید خودتان برای رفع عوارض منفی آن، راهی را پیدا کنید.
کریستینا کخ می‌گوید: "وضعیت دشواری بود اما من راه‌هایی برای مقابله با آنها یافتم. تمرین کردم، سرگرمی‌هایی را بوجود آوردم، برای ارتباط با افراد دیگر ایستگاه راه‌هایی پیدا کردم. روشی را که من برای مقابله یافتم چیز پیچیده‌ای نیست: اجتناب از تفکر در مورد چیزهایی که در دسترسم نبود و تمرکز در موارد منحصر به فرد و لحظه‌هایی که هرگز دوباره در زندگی عادی تجربه نخواهم کرد."