او قربانی شد! قربانی بازی سیاسی یک سیاستمدار! اگر چه خودش سال هاست که در عرصه سیاست ید طولایی دارد و از جمله صاحب نامان . اما اینبار رودست خورد... بدجوری هم!
بعد از آنکه روز سه‌شنبه، نام دو نواب رییس از آن گلدان معروف مجلس !در آمد، اصلاح طلبان گل از گلشان شکفت خوشحال از اینکه حالا، هم مسعود پزشکیان هست و هم علی مطهری ...
اما یک اتفاق عجیب و غریب هم بود که شیرینی این روز را برایشان کمی تلخ کرد.
مصطفی کواکبیان ! کسی که صداو سیما با آب‌و‌تاب از رای یازده تایی او به عنوان کاندیدای جریان رقیب لاریجانی یاد کرد ! کسی که انصراف داد اما صدایش شنیده
نشد! یعنی نخواستند که بشنوند! کسی که نامش را چنان پشت تریبون خواندند که انگار از خیل اصلاح طلبان مجلس، یک نفر برای ریاست مجلس کاندیدا شده و فقط یازده تا رای آورده است! اما این همه ماجرا نبود.
کواکبیان اگرچه دکترای علوم سیاسی دارد ولی اینبار تئوری پردازی اش غلط ازآب درآمد، چون حریف رودرروی او شیطنت های سیاسی را بهتر از وی بلد است.
حتما تا حالا همه شما ماجرا را می‌دانید. درست در روزی که همه می‌گفتند علی لاریجانی کاندیدای بلامنازع ریاست مجلس است و با کنار کشیدن عارف، فراکسیون امید هم تمام و کمال به او رای می‌دهد. یک نفر دیگر به غیر از لاریجانی، از ته مجلس اعلام کاندیداتوری می‌کند! اتفاقی که تعجب خیلی ها را برمی‌انگیزد. اما این یک نفر، آدم ناشناخته‌ای نیست؛ " مصطفی کواکبیان " را همه می‌شناسند.
او هم برای ریاست مجلس، نامزد شده است. در همین موقع یک عالمه نماینده دورش حلقه می‌زنند، کت او را می‌کشند، شروع به صحبت با وی کرده و اصرارهای پشت سرهم دارند، نتیجه اینکه بعد از مدتی از اعلام کاندیداتوری، او انصرافش از نامزدی برای ریاست را اعلام می‌کند.
همه می‌فهمند کواکبیان انصراف داده از نمایندگان مجلس بگیرید تا خبرنگارانی که از بالای صحن مجلس نظاره گر ماجرا هستند. اما گوش لاریجانی به این حرف ها بدهکار نیست. واکنشی به انصراف کواکبیان نشان نمی دهد تا اینکه موقع خوانش آرای ریاست مجلس می گوید:"بنده سراسر تقصیر 237 رای " و آقای کواکبیان " 11 رای " و بعد هم ادامه می دهد: " البته آقای کواکبیان ، انصراف داده بودند که ما نمی توانستیم بپذیریم."
وقتی لاریجانی یازده رای مصطفی کواکبیان را خواند، یک مجلس به او می خندد! جمع خبرنگاران هم که گویا اکثریت آنها زاویه فکری شان از جنس مردم است، ناراحت از بهانه‌ای که کواکبیان به دست رقبا داده تا اصلاح‌طلبان را با همین یازده رای او، تحقیر کنند. البته عده ای هم خوشحال از اینکه فردا تیتر می‌زنند اصلاح طلبان 11 رای آوردند!! در همین چند روز ، مصطفی کواکبیان از دوست و دشمن زیاد شنیده! انتقاد و خیلی چیزهای دیگر.
اما به راستی در روز سه‌شنبه مجلس چه اتفاقی افتاد و هدف مصطفی کواکبیان از کاندیداتوری برای ریاست و سپس انصرافش چه بود و چرا لاریجانی با او چنین کرد؟ مصطفی کواکبیان در گفتگو با آفتاب یزد به تشریح ماجرای آن روز می پردازد .

یعنی هیچ کس، جز آقای لاریجانی و هیئت‌رئیسه موقت در جریان برنامه روز سه‌شنبه نبود؟
خیر! تنها هیئت رئیسه موقت این تصمیم را گرفته بود و کسی نمی‌دانست که قرائت اعتبارنامه‌های نمایندگان به شکل لیستی و پشت سرهم انجام می‌گیرد تا هر چه زودتر نوبت به انتخابات ریاست‌ دائم مجلس در همان روز برسد! بنابراین ‌هیچ گونه آمادگی برای بحث انتخابات هیئت رئیسه برای من وجود نداشت. البته ما در فراکسیون امید برای نواب هیئت رئیسه، دبیران و ناظران موردنظر، کاندیداهایمان را انتخاب کرده بودیم.
مسئله بعدی این که اساسا علی‌رغم تذکر بنده و چند نفر دیگر از نمایندگان مثل آقای تابش و آقای لاهوتی، هیچ اعتنایی به اعتراض ما نسبت به روند تصویب اعتبارنامه‌ها نشد.
می‌توان گفت از همین ابتدای کار، در راس بودن مجلس زیر سوال رفت. اساسا تصویب لیستی اعتبارنامه‌ها به مفهوم این است که گویا صحن علنی مجلس نقشی در تصویب این اعتبارنامه‌‌ها نخواهد داشت. مفهوم تصویب اعتبارنامه که در قانون اساسی آمده این است که منتخبان صرفا از سوی مردم حوزه انتخابیه خودشان نمایندگی ندارند بلکه از سوی مجموع ملت ایران نماینده هستند.
در حالی که بسیاری از فعالان سیاسی و نخبگان و افکار عمومی منتظر برخورد مجلس، درباره اعتبارنامه‌های برخی اشخاص احمدی‌نژادی و افراطی بودند ولی دیدیم که اعتبارنامه‌ها به چه شکلی تصویب شد و لاریجانی هم به اعتراض ما توجهی نکرد. روش جدید لاریجانی در قرائت تایید اعتبارنامه‌ها باعث شد تا تازه بفهمیم که او می‌خواهد انتخابات هیئت رئیسه دائم را همان روز سه‌شنبه برگزار کند.
بنابراین در زمینه استراتژی انتخابات رئیس مجلس هیچ آمادگی برای من وجود نداشت. مضاف بر این که من پیشتر در فراکسیون امید اعلام کرده بودم که برای ریاست مجلس ثبت‌نام خواهم کرد.

یعنی فراکسیون امید با موضوع کاندیداتوری شما موافقت کرده بود؟
فراکسیون امید اعلام کرد که موضع فراکسیونی ما این است تا برای ریاست، کاندیدا نداشته باشیم اما شما می‌توانید به صورت شخصی و مستقل نامزد ریاست مجلس شوید و بنده هم پذیرفتم. یعنی فراکسیون امید برای جایگاه رئیس، کاندیدا نداشت، اما به من اجازه داد که به صورت مستقل نامزد شوم. بنابراین آن دسته از خبرنگاران و یا خبرگزاری‌ها که گفته‌اند کواکبیان بدون هماهنگی با فراکسیون به فراکسیون امید شوک وارد کرد و نامزد شد، حرف غیرمنطقی و ناآگاهانه‌ای زده‌اند.

به هر حال می‌پذیرید که کواکبیان را همه به‌نام اصلا‌ح‌طلبان می‌شناسند و نامزدی شما یک گل به‌خودی برای اصلاح‌طلبان محسوب می‌شد؟
من از موضع رسمی فراکسیون و اصلاح‌طلبان کاندیدا نشدم اما فراکسیون در جریان نامزدی من برای ریاست بود. من اصرار به کاندیداتوری برای ریاست داشتم چون براساس عهدی که با مردم بسته بو دم، اعتقادم این بود که باید یک اصلاح‌طلب رئیس‌ مجلس شود و اعلام کرده بودم که اگر آقای عارف برای ریاست نیاید بنده کاندیدا خواهم شد.
به همین جهت وقتی که علی‌رغم اصرار ما آقای دکتر عارف، حاضر نشد در انتخابات هیئت رئیسه دائم شرکت کند من احساس کردم که باید نام خودم را برای ریاست مجلس اعلام کنم و این روال و رسم هم در گذشته وجود داشته است که وقتی هر ساله یک نفر از یک جناح رئیس می‌شود، جناح مقابل هم علی‌رغم این که می‌داند رای نمی‌آورد برای حفظ هویت جناح خودش کاندیدا معرفی می‌کند. لذا من با علم به این که می‌دانستم رای نمی‌آورم به نیت حفظ هویت اصلاح‌طلبی به صحنه آمدم. اما بلافاصله بعد از اعلام کاندیداتوری حدود 30 تن از اعضای ارشد فراکسیون امید به من مراجعه و از من چندین و چند بار خواستند که انصراف بدهم و برای همین در جهت احترام به این عزیزان گفتم که اشکالی ندارد علی‌رغم میل خودم ولی به خاطر اصرار شما انصراف می‌دهم. بین اعلام کاندیداتوری و اعلام انصراف من شاید کمتر از یک دقیقه طول کشید و در همان زمان از آقای تابش خواهش کردم که نزد لاریجانی برود و به رئیس مجلس بگوید تا من از طریق بلندگوی مجلس انصراف را رسما اعلام کنم. اما از آنجایی که آقای لاریجانی بنای همکاری نداشت و ظاهرا او از این موضوع که چرا بنده کاندیدا شدم ناراحت بود، نه به خواهش و درخواست آقای تابش توجهی کرد و نه به صدها بار دست تکان دادن‌ها و فریادکشیدن‌های بنده، جالب اینکه آقای لاریجانی از پشت تریبون گفتند «فعلا کواکبیان بای بای می‌کند!» در حالیکه خیلی خوب می‌دانستند من دارم می‌گویم: «انصراف می‌دهم!» همه در صحن مجلس فریادهایم را شنیدند الا ایشان!
آقای لاریجانی گفتند انصراف شما چون در زمان رای‌گیری اعلام شده آن را نمی‌پذیرند.
اصلا چنین چیزی نیست فاصله بین اعلام کاندیداتوری من و انصرافم یک دقیقه هم طول نکشید. به نظر می‌رسد که اخلاق و رفاقت و تعامل از همین روزهای اول زیر پا گذاشته شد وگرنه معنا نداشت علی‌رغم انصراف من و علی‌رغم اطلاع لاریجانی از انصرافم! و همچنین علی‌رغم حضور تابش در پیش آقای لاریجانی، ایشان اندک آرای من را به عنوان رقیب بخواند و بعد هم برای اینکه خیلی روال ماجرا را برهم نزند، بگوید «البته ایشان انصراف هم داده بودند!» حال جای سوال است که وقتی بنده انصراف داده بودم و لاریجانی هم به خوبی از آن آگاه بوده، چه نیازی به اعلام آرای بنده در پشت تریبون بود، معمولا کسانی که انصراف می‌دهند، آرایشان جزو آرای باطله حساب می‌شود. آیا این کار او نتیجه‌اش، جز این بود که شب صدا و سیما اعلام کند، کاندیدای رقیب فقط یازده رای آورده است؟! و اگر ایشان معتقد نبود که من انصراف دادم چرا اعلام می‌کند کواکبیان انصراف داده است. به هر حال این طرز برخورد، صحیح نبود.
براساس ماده 77 آیین‌نامه مجلس اگر هر یک از نمایندگان احساس بکنند که اسم آنها به نحوی برده شده که حقشان تضییع گشته است، می‌توانند به رئیس مجلس تذکر دهند. اما من حتی با نامه کتبی و خواهش از کارمندان مجلس چندین بار درخواست تذکر ماده 77 را کردم اما ایشان به بنده وقت تذکر نداد، در هر حال اعتقاد من این است که همه عزت از آن خدا و رسول خدا و مومنین است و خداوند قطعا از کسانی که در راه او تلاش می‌کنند حمایت خواهد کرد.

آقای کواکبیان! عده‌ای معتقد بودند که شما برای این کاندیدا شده و سپس انصراف دادید که بگویید به نفع لاریجانی کنار کشیدید تا از این طریق حمایت شما از لاریجانی رسانه‌ای شود! اما لاریجانی با علم به این موضوع، به شما رودست زد تا جو رسانه‌ای را علیه شما درست کند؟
خیر! بنده اساسا بنای کاندیداتوری ریاست داشتم اما تنها به خواست دوستان خودم در فراکسیون کنار کشیدم. اتفاقا بعد از انصراف ده‌ها نفر با بنده تماس گرفتند که آیا آقای لاریجانی، مرکز پژوهش‌ها یا معاونت نظارت یا جای دیگری را به تو قول داده است که خودت را کنار کشیدی!؟

خیلی‌ها می‌گویند آن یازده نفر چه کسانی بودند که در آن بلبشو و علی‌رغم آگاهی از انصرافتان باز هم به شمار رای دادند؟
آن یازده نفر و آن تعدادی که رای سفید دادند، کسانی بودند که علی‌رغم نبود هیچ کاندیدای رقیبی برای لاریجانی، به‌دنبال تغییر بودند. وگرنه دلیلی نداشت که رای سفید بدهند و یا نام بنده را که انصراف دادم بنویسند.

نظرتان راجع به ترکیب هیئت رئیسه دائم چیست؟
در هر صورت به همه اعضای هیئت رئیسه تبریک گفته و آرزوی خدمت به مردم سرافراز ایران اسلامی را دارم. قطعا ما بنای تعامل با رئیس مجلس را داریم و مطمئنا با او همکاری می‌کنیم به شرط اینکه برای تداوم ریاست نخواهیم اخلاق و اعتبار در راس بودن مجلس را زیر پا بگذاریم.
جای سوال است که وقتی بنده انصراف داده بودم و آقای لاریجانی هم به خوبی از آن آگاه بوده، چه نیازی به اعلام آرای بنده در پشت تریبون بود، معمولا کسانی که انصراف می‌دهند، آرایشان جزو آرای باطله حساب می‌شود
فراکسیون امید برای رئیس، کاندیدا نداشت، اما به من اجازه داد که به‌صورت مستقل نامزد شوم
علی‌رغم اصرار ما آقای دکتر عارف، حاضر نشد در انتخابات هیئت رئیسه دائم شرکت کند
آقای لاریجانی گفتند انصراف من چون در زمان رای‌گیری اعلام شده آن را نپذیرفته است .اما اصلا چنین چیزی نیست فاصله بین اعلام کاندیداتوری من و انصرافم یک دقیقه هم طول نکشید