صادرات، بخش اصلی توان اقتصادی هر کشوری را تشکیل می‌دهد. بخصوص برای ایران که در امر صادرات، درآمدهای دولتی گزافی در حیطه فروش نفت دارد. اما اخیرا ضمن اعمال تحریم‌ها، در موضوع صادرات به مشکلات جدی برخورد کرده‌ایم. محمدقلی یوسفی، استاد دانشگاه و اقتصاددان، در گفت‌وگو با "مردم‌سالاری آنلاین" با بررسی اوضاع کنونی ایران، راه نجات و بازگشایی در صادرات را در دیپلماسی خلاصه می‌کند.

صادرات، بخش اصلی توان اقتصادی هر کشوری را تشکیل می‌دهد. بخصوص برای ایران که در امر صادرات، درآمدهای دولتی گزافی در حیطه فروش نفت دارد. اما اخیرا ضمن اعمال تحریم‌ها، در موضوع صادرات به مشکلات جدی برخورد کرده‌ایم. محمدقلی یوسفی، استاد دانشگاه و اقتصاددان، در گفت‌وگو با "مردم‌سالاری آنلاین" با بررسی اوضاع کنونی ایران، راه نجات و بازگشایی در صادرات را در دیپلماسی خلاصه می‌کند. او راه باز شدن گره اقتصاد ایران را در گفت‌وگوهای بین‌المللی خلاصه می‌کند.
یوسفی گفت: توصیه به دولت با توجه به شرایط کنونی سخت است. مگر اینکه بگوییم دولت مشکلات دیپلماتیک خود را سعی کند از راه مذاکره حل و فصل کند؛ در غیر اینصورت سخت است که بتوانیم کالا صادر کنیم. حتی اگر بخواهیم کالا را از مسیر غیرمعمول صادر کنیم، بازهم با خطراتی مواجه می‌شویم که بخش خصوصی حاضر به ریسک آن نیست و در نهایت هم منجر به فساد و رانت می‌شود.
او ادامه داد: نمی‌توان با دور زدن تحریم و پنهان‌کاری، کشوری بزرگ مثل ایران را اداره کرد. مسائل کشور باید حل شود. راهی غیر از این نیست. باید مذاکره کنیم. البته راه دیگر هم جنگ است که جنگ به هیچ وجه به صلاح کشور نخواهد بود. اینکه ما به دولت توصیه کنیم تا پیچ و خم‌ها را پشت سر بگذارد و دست به دور زدن تحریم‌ها بزند، کار درستی نیست. این راه‌ها به هیچ عنوان سالم نیستند. تکیه بر چنین راههایی یک روز و  دو روز نیستند. یک کشور را در چنین شرایطی نمی‌توان ساخت. کشور را باید با اطمینان کامل به پیش راند. ما نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی داریم. کشور را با این شیوه نمی‌توان اداره کرد.
این اقتصاددان ابراز داشت: ما باید از همه امکانات استفاده کنیم. در این مسیر تنها راه مذاکره و دیپلماسی است. البته دولت مستقل از حاکمیت نمی‌تواند کاری انجام دهد. زمانی می‌گفتند در مقابل دولت قدرت دیگری وجود دارد. اکنون دیگر این بحث مطرح نیست. چون بحث تحریمهای بین المللی در میان است، تمام تشکیلات و قوا با هم متحد هستند. اینگونه نیست که بگوییم بخشی می خواهد مذاکره شود و بخش دیگر مخالف است. همه یکصدا هستند. اوضاع بحرانی و مخاطره آمیز است.
او ابراز داشت: اینکه صحبت می‌کنند که وابستگی ما به نفت کم شده است، پشتوانه علمی ندارد. واقعیت این است که مشکلات ما خیلی شدید است. فشار زیادی به مردم وارد می‌شود؛ بیکاری زیاد شده؛ حقوق مردم به موقع پرداخت نمی شود؛ قدرت پول بسیار کاهش یافته است؛ بی ثباتی در اقتصاد کشور  وجود دارد. بسیاری از مباحث را حتی نمی‌توان بر زبان آورد.
وی در پاسخ به این سوال که آینده کشور چگونه خواهد شد، تشریح کرد: اروپا و آمریکا تمایلی به جنگ ندارند. چون آنها می‌دانند مردم ایران جنگ نمی‌خواهند و اگر برخی اختلافات سیاسی بین دولتها وجود دارد، این مشکلات را می‌توان به مرور حل کرد. اما در داخل کشور عده‌ای هستند که شاید از وضع موجود منافعی می‌برند. برخی شرایطی را پیش می کشند که گویا به قول آنها باید غرور خودمان را نشان بدهیم. اما اصل قضیه این است که کشور آباد شود و مردم در رفاه باشند. هنر یک دیپلمات و یک دولت این است که مانع از فقر و بیکاری و مشکلات اقتصادی شود و رفاه و آزادی را برای مردم فراهم کند. با شعارهای تند نمی‌توانیم به نتیجه برسیم.
وی افزود: مردم ایران بسیاری از مشکلات را تحمل می‌کنند. نرخ ارز تا 18 هزار تومان هم رفت. اما این نرخ ارز پایین آمد. مساله اساسی این است که آیا قیمت‌ها نیز کاهش پیدا کردند؟ اگر نرخ ارز کمتر هم شود چه فایده‌ای دارد؟ اینها اشکالاتی است که در ایران وجود دارد و امید است به زودی حل و فصل شوند.
گفت‌وگو: سید مسعود آریادوست