محمدعلی سپانلو شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و مترجم سرشناس ایرانی که از روز سه‌شنبه ۱۵ اردیبهشت در پی ناراحتی ریوی و تنفسی در بخش ICU بستری شده بود روز گذشته از دنیا رفت.
محمدعلی سپانلو که به دلیل منظومه ای درباره تهران و نام بردن از این شهر در سروده هایش شاعر تهران لقب گرفته است از چهره های کانون نویسندگان ایران بود که طی نیم قرن فعالیت ادبی، بیش از شصت جلد کتاب را تالیف یا ترجمه کرد. وی در سال ۲۰۰۳ نشان "شوالیه نخل آکادمیک" را از وزارت فرهنگ فرانسه دریافت کرد.
وی متولد ۲۹ آبان‌ماه سال ۱۳۱۹ در تهران است و «رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم‌زمان»، «تبعید در وطن»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا»، «کاشف از یادرفته‌ها» و «قایق‌سواری در تهران» از مجموعه شعرهای این شاعر هستند.
همچنین ترجمه «آن‌ها به اسب‌ها شلیک می‌کنند» نوشته هوراس مک‌کوی، «مقلدها» نوشته گراهام گرین، «شهربندان» و «عادل‌ها» نوشته آلبر کامو، «کودکی یک رییس» نوشته ژان پل سارتر، «دهلیز و پلکان»، شعرهای یانیس ریتسوس و «گیوم آپولینر در آیینه آثارش» - شعرها و زندگی‌نامه گیوم آپولینر - از دیگر آثار منتشرشده او هستند. در زیر نگاهی می اندازیم به آلبوم خاطرات این شاعر شهیر ایرانی.
دریافت صفحه با کد QR