محسن یگانه در ادامه تور اروپا-امریکای خود هفته پیش در سالنNokia Theatreامریکا در شرایطی روی استیج رفت که مسئولان این سالن بزرگ هالیوود از استقبال مردم شگفت‌زده بودند. ظرفیت این سالن که هر سال مراسم گرمی در آن برگزار می‌شود بیش از 6 هزار است که پیش از این فقط برای کنسرت EMINEM سالن به صورت کامل پر شده بود. مدیران سالن به دلیل استقبال زیاد مردم از این کنسرت مجبور شدند درِ دو طبقه بالایی سالن را نیز به روی ایرانیان مقیم امریکا باز کنند تا به تماشای این کنسرت بنشینند.

موسیقی پاپ بعد از پیروزی انقلاب و طی ۳۰ سال گذشته با فراز و نشیب‌های زیادی روبه‌رو بوده است. فراز و نشیب‌هایی که گاهی باعث افزایش سرعت پیشرفت این ژانر از موسیقی در کشور و معرفی چهره‌های مستعد به موسیقی شده و گاهی نیز آن‌قدر شرایط سخت بوده که نفس موسیقی پاپ به سختی بالا آمده است. با همه این تفاسیر اما هنرمندان موسیقی کشورمان در فرصت‌های مختلف تلاش کرده‌اند تا نشان دهند موسیقی مجاز داخلی با وجود همه مشکلات و محدودیت‌های بعضاً دست و پا گیر، چند سر و گردن از موسیقی لس‌آنجلسی بالا‌تر و فاخر‌تر است و این موسیقی داخلی است که می‌تواند به تنهایی خوراک مورد نیاز مخاطب موسیقی پاپ را فراهم کند.
طی سال‌های گذشته رقابت فشرده و البته خاموشی بین خوانندگان مجاز داخلی و خوانندگان به اصطلاح لس‌آنجلسی وجود داشته و طرفین ماجرا تمام تلاش خود را کرده‌اند که در این بازار شلوغ، گوش مخاطب ایرانی را به محصولات خود متوجه کنند و گوی سبقت را از رقیب بربایند، اما در این میان قضاوت در مورد پیروز این رقابت (که البته چندان برابر هم نیست) کار سختی نیست و با نگاهی گذرا به اتفاقات اخیر موسیقی پاپ می‌توان به پاسخ این سؤال دست پیدا کرد که بالاخره موسیقی مجاز داخلی توانسته در جذب مخاطب موفق‌تر باشد یا موسیقی لس‌آنجلسی؟
باتوجه به این‌که متر و معیار درستی از فروش آلبوم‌ها وجود ندارد و نمی‌توان با قاطعیت در مورد تیراژ آلبوم‌ها صحبت کرد، بهترین راه برای سنجش محبوبیت این دو موسیقی کنسرت‌هایی است که در شهر‌ها و کشورهای مختلف برگزار می‌شود. چند سالی است که خواننده‌های مجاز داخلی در کنار برگزاری کنسرت‌های خود در شهرهای مختلف ایران، به دیگر کشورهای دنیا نیز سفر می‌کنند و برای ایرانیان مقیم خارج از کشور نیز به اجرای برنامه می‌پردازند. برنامه‌هایی که اکثر آن‌ها با استقبال چشمگیر مخاطبان موسیقی پاپ مواجه شده است.
موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که گاهی کنسرت خواننده‌ای داخلی با کنسرت خواننده‌ای خارج‌نشین به صورت همزمان در یک شهر و خیابان برگزار می‌شود. در چنین شرایطی است که می‌توان راحت‌تر در مورد میزان محبوبیت این دو لاین از موسیقی پاپ ایرانی قضاوت کرد.
چند ماه پیش بود که محسن یگانه که یکی از خواننده‌های محبوب موسیقی مجاز داخلی به حساب می‌آید، بعد از این‌که سال ۸۶ اولین کنسرت رسمی خود را به عنوان یکی از اولین کنسرت‌های مجاز ایرانی خارج کشور در هلند آغاز کرد، یک‌بار دیگر تور کنسرت‌های اروپا و امریکای خود را شروع کرد. او در اولین گام به شهر هامبورگ رفت تا برای ایرانیان مقیم آلمان منتخبی از آهنگ‌های خود را اجرا کند، اما از قضا‌‌ همان شب یکی از خواننده‌های مشهور لس‌آنجلسی (د.ا) نیز درست در سالنی که روبه‌روی سالن اجرای یگانه قرار داشت کنسرت خود را برگزار کرد. شاید اگر چند سال پیش چنین شرایطی پیش می‌آمد خیلی‌ها به صورت قطعی شکست کنسرت خواننده داخلی را پیش‌بینی می‌کردند، اما این بار اتفاق دیگری افتاد و تقریباً تمام بلیت‌‌های کنسرت یگانه به فروش رسید تا موسیقی داخلی ایران نه تنها در مقابل موسیقی لس‌آنجلسی شکست نخورده باشد بلکه توانسته باشد قدرت خود را به رخ رقیبش بکشد.
محسن یگانه در ادامه تور اروپا-امریکای خود هفته پیش در سالنNokia Theatreامریکا در شرایطی روی استیج رفت که مسئولان این سالن بزرگ هالیوود از استقبال مردم شگفت‌زده بودند. ظرفیت این سالن که هر سال مراسم گرمی در آن برگزار می‌شود بیش از ۶ هزار است که پیش از این فقط برای کنسرت EMINEM سالن به صورت کامل پر شده بود و برای بقیه کنسرت‌ها دو طبقه بالای سالن که ۱۰۰۰ صندلی در آن قرار دارد بسته بود اما کنسرت محسن یگانه یک‌بار دیگر سالن Nokia Theatreرا به طور کامل پر کرد و مدیران سالن به دلیل استقبال زیاد مردم از این کنسرت مجبور شدند درِ دو طبقه بالایی سالن را نیز به روی ایرانیان مقیم امریکا باز کنند تا به تماشای این کنسرت بنشینند.
یگانه در این کنسرت که حدود ۳ ساعت به طول انجامید منتخبی از آهنگ‌های سه آلبوم خود را اجرا کرد؛ آهنگ‌هایی مثل نباشی، سکوت، آی خدا دلگیرم ازت، سکوت، رگ خواب، من، خیابونا، خیلی دلم ازت پره، هوایی شدی، دوست دارم، بار و بندیل، گناهی ندارم، باور کنم، آدما، حباب، نمی‌زارم خسته شی، نرو، بمون و عذاب ترانه‌هایی بود که یگانه برای مخاطبان خارج‌نشین خود اجرا کرد و شبی فراموش‌نشدنی برای خود و حضار در سالن خلق کرد.
در پایان این کنسرت مدیر سالنNokia Theatreدر ملاقات کوتاهی که با یگانه داشت از او برای اجرا در این سالن تشکر و از استقبال مردم اظهار شگفتی کرد. همچنین به نشانه تشکر از یگانه عکس و نام او روی تندیس مخصوص سالن حک و طی مراسمی که روز بعد در سالن برگزار شد در کنار تصویر بزرگانی که در این سالن به اجرای برنامه پرداخته بودند، نصب شد.
جالب است بدانید که پیش از این خوانندگان لس‌آنجلسی مطرحی نیز در این سالن به اجرای برنامه پرداخته بودند که هیچ‌کدام از آن‌ها موفق به ثبت چنین رکوردی از نظر میزان مخاطب نشده بودند و این در شرایطی است که سایت رسمیNokia Theatreدر گزارش کنسرت یگانه نوشت: «اوNokia Theatreرا به یکی از فشرده‌ترین حالت‌های ممکن درآورد.»
با این تفاسیر می‌توان گفت محسن یگانه با اجراهای موفق خود در کشور امریکا که ابتدا قرار بود در پنج شهر برگزار شود اما به دلیل استقبال گسترده مردم به ۱۰ اجرا افزایش یافته، توانست به نمایندگی از موسیقی مجاز داخلی تیر خلاص را بر پیکر بی‌جان موسیقی لس‌آنجلسی بزند و نشان دهد موسیقی داخلی با تمام مشکلات و محدودیت‌ها توانسته گوی سبقت را از رقیب خود بربیاید.
باید منتظر ماند و دید آیا چنین اتفاقات مثبتی می‌تواند راه را برای هنرمندان موسیقی پاپ داخلی هموار‌تر کند یا خیر.