ایالات متحده تنها کسی نیست که از صادرات تایوان سود می برد. آلمان، آفریقای جنوبی، برزیل، عربستان سعودی و ژاپن شرکای تجاری اصلی تایوان به ترتیب در اروپا، آفریقا، آمریکای لاتین و دریای کارائیب، خاورمیانه و اقیانوسیه هستند.

به گزارش مردم سالاری آنلاین به نقل از خبرآنلاین، به دنبال سفر رسمی نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، روابط بین این کشور جزیره ای موسوم به جمهوری چین و همسایه مستقیم آن، جمهوری خلق چین، به میزان قابل توجهی سرد شده است. جدا از افزایش تعداد رزمایش‌های نظامی در سواحل تایوان که ترس از تشدید درگیری‌های طولانی مدت را برانگیخته است، جمهوری خلق نیز تا حدی تجارت با تایوان را متوقف کرده است. در حالی که بعید است ممنوعیت واردات برخی از میوه ها و ماهی های تایوانی به منبع تنش های جهانی تبدیل شود، توقف صادرات شن و ماسه چین، منبعی ضروری برای تولید نیمه هادی ها، می تواند برای کشورهایی مانند ایالات متحده ویرانگر باشد.
همانطور که نمودار پایین صفحه بر اساس داده های Comtrade سازمان ملل نشان می دهد، ۶۲ درصد از کل حجم تجارت ایالات متحده با تایوان از واردات از این ایالت جزیره ای در سال ۲۰۲۱ بوده است. اکثر این کالاها در بخش فناوری اطلاعات و الکترونیک قرار می گیرند و شرکت هایی مانند اپل، کوالکام و انویدیا به تراشه های تولید شده در کارخانه های نیمه هادی بزرگ تایوان متکی هستند. در کنار جنگ در اوکراین و تأثیر همه‌گیری ویروس کرونا، ممنوعیت شن و ماسه چین می‌تواند عامل تشدیدکننده دیگری برای کمبود مداوم تراشه باشد.
ایالات متحده تنها کسی نیست که از صادرات تایوان سود می برد. آلمان، آفریقای جنوبی، برزیل، عربستان سعودی و ژاپن شرکای تجاری اصلی تایوان به ترتیب در اروپا، آفریقا، آمریکای لاتین و دریای کارائیب، خاورمیانه و اقیانوسیه هستند. آلمان و ژاپن به‌ویژه به صنعت تایوان متکی هستند و صادرات ۴۰ درصد از ۲۱ میلیارد دلار تجارت با این کشور اروپایی و ۳۴ درصد از حجم تجارت ژاپن و تایوان ۸۶ میلیارد دلاری را به خود اختصاص داده است.
پس از یک سابقه طولانی استعمار توسط هلند، اسپانیا، چین و ژاپن، آنها حدود ۲.۴ درصد از جمعیت را در سال ۲۰۱۹ تشکیل دادند.