زندان سلیمان تپه‌ای مخروطی شکل و میان تهی به ارتفاع صدمتر از سطح زمین است که زمان ساسانیان محل قربانی و نیایش موبدان زرتشتی بوده است. بقایای بناهای دور مخروط زندان سلیمان، نشانگر اهمیت این محل مقدس است. موبدان پس از نیایش در محل و استفاده از برسم، حیوان در نظر گرفته شده را برای قربانی کردن به جایگاه مخصوص می‌بردند تا نذر آتشکده کنند. احتمالاً دو هزار سال پیش مخروطی که در دهانه تپه قراردارد و امروز خالی از آب است، پر از آب بوده است. بقایای آب انبارهای اطراف مخروط، نشانگر غیرقابل استفاده بودن آب این دهانه و دریاچه درون آن است. به مرور زمان و بر اثر حجم رسوبات و فرو ریختن به دهانه، شکاف‌های این دریاچه که در عمق ۱۰۰ متری قرار داشتند، بسته شده و مخروط خشک شده‌ است. 
زندان سلیمان یا زندان دیو به عنوان اولین اثر طبیعی آذربایجان غربی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
عکسها: ناصر غلامی هوجقان/ مردم سالاری آنلاین